Το χθεσινό ρεπορτάζ του «Θ», με θέμα το… κίνημα που έχει δημιουργηθεί και στη Μεσσηνία για τη μεταφορά αδέσποτων ζώων σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδιαίτερα στη Γερμανία, προκάλεσε αντιδράσεις για το περιεχόμενό του. Τόσο από το Φιλοζωικό Όμιλο Καλαμάτας όσο και από δημότες που ενδιαφέρθηκαν.Από την πλευρά του πρώτου, σε επικοινωνία που είχαμε με τη γραμματέα του, κυρία Κανέλλα Καλαποθαρέα, μας είπε ότι σε κάθε περίπτωση αυτό που γίνεται στην Καλαμάτα είναι μια συστηματική και σοβαρή δουλειά, καθώς ο όμιλος φροντίζει τα ζώα να καταλήγουν πράγματι σε οικογένειες και, μάλιστα, παρακολουθούν την πορεία και τη ζωή τους στη συνέχεια, ζητώντας φωτογραφίες.
Όπως μας ξεκαθάρισε, «έχουμε στα αρχεία μας όλα τα στοιχεία που αφορούν όλες ανεξαιρέτως τις υιοθεσίες που έχουν γίνει και είναι στη διάθεση των αρχών.
Προσφέρουμε ό,τι το καλύτερο σε πλάσματα τα οποία εδώ θα έβρισκαν ίσως άσχημο τέλος. Ελέγχουμε και επιτηρούμε την οικογένεια και το κάθε σκυλί που υιοθετείται και υπάρχουν οι αποδείξεις γι’ αυτό. Με δική μας πρωτοβουλία γίνεται προέλεγχος της οικογένειας που θέλει να υιοθετήσει ένα ζώο και υπογράφει συμβόλαιο υιοθεσίας που αφορά στις υποχρεώσεις έναντι του νόμου.
Απευθυνόμαστε σε οικογένειες του εξωτερικού, γιατί οι Έλληνες, δυστυχώς, ζητούν καθαρόαιμα κουτάβια. Δεν υπάρχουν, όμως, τόσα στους δρόμους. Ακούμε χρόνια ότι υπάρχουν ομάδες που είναι αναμεμειγμένες σε παράνομο εμπόριο ζώων, δεν υπάρχει όμως καμία απόδειξη και είναι καταγγελίες οι οποίες δεν ευσταθούν. Αν υπήρχαν στοιχεία, θα ήμασταν οι πρώτοι που θα αντιδρούσαμε και θα κάναμε έρευνα για να σταθούμε στα δικαστήρια.
Κι ας μην ξεχνάμε τι γίνεται με τα αδέσποτα και στους δρόμους της Καλαμάτας, με τις αγριότητες ορισμένων πολιτών. Σουβλίζουν σκυλιά, τους ρίχνουν καυστικά υγρά και φόλες, βρίσκονται αλυσοδεμένα κάτω από τον ήλιο και αν δηλωθεί κακοποίηση ζώου στην Αστυνομία, αυτή θα παραπέμψει το συμβάν σε φιλοζωικό σωματείο, παρόλο που είναι ποινικό αδίκημα. Έχουμε αφιερώσει τη ζωή μας ολόκληρη στην προστασία των αδέσποτων ζώων και είναι τελείως άδικο να αφήνονται υπόνοιες ότι μπορεί να γίνεται κάτι παράνομο από την πλευρά μας. Προσωπικά, στο σπίτι μου έχω δεκάδες σκυλιά, τα οποία προσπαθώ να φροντίσω με κάθε τρόπο».
Η κυρία Καλαποθαρέα στη συνέχεια ανέφερε πως γίνονται προσπάθειες σε συνεργασία με το Δήμο Καλαμάτας, ώστε υπάρξουν δράσεις αντιμετώπισης του προβλήματος με τα αδέσποτα της Καλαμάτας. Άλυτο παραμένει, όμως, ακόμα το θέμα της αναζήτησης ενός χώρου που θα λειτουργεί ως πάρκο για την περίθαλψή τους.
Η παραπάνω είναι η μία πλευρά των αντιδράσεων. Μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της εφημερίδας έφτασαν μια σειρά από σχόλια που υποστηρίζουν την ακριβώς αντίθετη άποψη. Ένα από αυτά φιλοξενούσε την άποψη μέλους της Συνομοσπονδίας Ζωόφιλων Σωματείων, που υποστήριζε: «Εδώ και 30 χρόνια φεύγουν ομαδικά ζώα από την Ελλάδα και τελευταία υπάρχει μεγάλη έξαρση. Το εμπόριο αυτό γίνεται σε όλα τα Βαλκάνια και τα ζώα εισάγονται σε Βέλγιο, Γερμανία, Ολλανδία και Δανία. Για πιστοποιημένη υιοθεσία θα έπρεπε να κατατεθεί αίτηση στο Δήμο ή στην Κτηνιατρική Υπηρεσία ότι θα υιοθετηθεί ζώο, θα έπρεπε να υπάρχει βεβαίωση από την αρμόδια αρχή της αλλοδαπής χώρας ότι αυτός που θα υιοθετήσει το σκύλο είναι υπαρκτό πρόσωπο και ότι έχει τα εχέγγυα για την καλή διαβίωση του ζώου. Μετά, το ζώο θα έπρεπε να αναγράφεται στο διαβατήριο του ιδιοκτήτη του. Όταν έχουν φύγει χιλιάδες ζώα, πώς είναι δυνατόν να ελέγχονται στα χωριά όπου διανέμονται και στο κάθε σπίτι; Ένα γέρικο σκυλί ποιος θα το υιοθετήσει, το κουτσό, το ετοιμοθάνατο; Πού πάνε λοιπόν; Παλαιότερα, που γίνονταν πειράματα σε αδέσποτα, πουλούσαν 10.000 δρχ. το ένα σκυλί στα νοσοκομεία για να γίνουν πειραματόζωα.
Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος είχε υποστηρίξει στο παρελθόν πως πειράματα γίνονταν σε παντός είδους ζώα για εκπαιδεύσεις, φάρμακα, καλλυντικά και όχι μόνο σε αυτά των εκτροφείων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου