Φέτα, γραβιέρα, σφέλα, μυζήθρα και άλλα τυροκομικά προϊόντα διαθέτει το κατάστημα «Διακουμής» στην Κεντρική Αγορά της Καλαμάτας, που κλείνει μόλις ένα μήνα λειτουργίας. Η ιστορία της επιχείρησης, όμως, ξεκινά από το 1963, όταν ο πατέρας Κώστας Διακουμής δημιούργησε το οικογενειακό τυροκομείο στο Κοπανάκι της Τριφυλίας. Σήμερα τη σκυτάλη έχουν πάρει τα τρία παιδιά του, ο Νίκος, η Παρασκευή και ο Γιώργος.
«Είμαστε η δεύτερη γενιά» μας λέει ο Νίκος Διακουμής. «Παράγουμε επίσης ανθότυρο και βούτυρο. Ένα ακόμη προϊόν είναι το γιαούρτι, αλλά όχι αυτή την εποχή, επειδή δεν υπάρχει πρόβειο γάλα για να βγάλουμε δική μας παραγωγή. Έχουμε κάνει εκσυγχρονισμό στις εγκαταστάσεις μας τρεις φορές και πάντα προσπαθούμε να παρακολουθούμε τις εξελίξεις, για να βελτιωνόμαστε από άποψη υποδομών, ώστε να γίνεται πιο εύκολη η δουλειά μας και πιο ποιοτικό το προϊόν».
Η Καλαμάτα έτρωγε σφέλα
Όσο για το τυρί με τη μεγαλύτερη ζήτηση στο κατάστημα του κ. Διακουμή, είναι η φέτα, ενώ ακολουθεί η γραβιέρα. «Θυμάμαι, όμως, πως, όταν ήμουν ακόμη πιτσιρικάς δίπλα στον πατέρα μου, η Καλαμάτα έτρωγε πολλή σφέλα. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ίσως επειδή η σφέλα είναι αλμυρό τυρί, δεν αρέσει τόσο πολύ στους νέους. Για μένα, πάντως, είναι το καλύτερο τυρί για σαγανάκι» λέει ο κ. Διακουμής και συμπληρώνει: «Η σφέλα δεν έχει διαφημιστεί. Εάν είχε καλύτερη προβολή σε ξένους και επισκέπτες, ως μεσσηνιακό παραδοσιακό προϊόν, το οποίο είναι και ΠΟΠ, θα πήγαινε καλύτερα».
Γάλα από ντόπιους κτηνοτρόφους
Το γάλα που φτάνει στο τυροκομείο «Διακουμή» είναι μεσσηνιακό. «Συνεργαζόμαστε με περίπου 100-120 Μεσσήνιους κτηνοτρόφους, κυρίως από την περιοχή της Τριφυλίας. Κανένα τυροκομείο της Μεσσηνίας δεν έχει κάνει ποτέ εισαγωγή γάλακτος από άλλες χώρες, σε αντίθεση με άλλους νομούς. Ποτέ δεν έχουμε χρησιμοποιήσει γάλα σε σκόνη, για να χαμηλώσουμε το κόστος και να πουλήσουμε φθηνό τυρί» επισημαίνει ο κ. Διακουμής, προσθέτοντας ότι τα μεσσηνιακά τυριά είναι πιο αγνά, γι’ αυτό και τα προτιμούν οι καταναλωτές.
«Είναι, επίσης, λάθος να πιστεύουμε ότι τα τοπικά προϊόντα είναι πιο ακριβά. Πρέπει να συγκρίνουμε ίδιες ποιότητες. Μπορεί να βρούμε φέτα με 8 ευρώ ή 7,60 το κιλό, αλλά και φέτα με 5,50 ευρώ. Δεν πρέπει να αναρωτηθούμε, γιατί υπάρχει αυτή η διαφορά; Δεν είναι το ίδιο προϊόν. Θα σας φέρω ένα παράδειγμα: Η μεσσηνιακή μυζήθρα πιστεύω ότι είναι η καλύτερη που υπάρχει πανελλαδικά. Είναι όντως πιο ακριβή από άλλες. Όποιος δεν την έχει δοκιμάσει, απορεί γιατί είναι πιο ακριβή. Όποιος την έχει δοκιμάσει, όμως, ξέρει τη διαφορά. Κατ’ αρχάς, έχει άλλον τρόπο παραγωγής. Στη Μεσσηνία ρίχνουμε και γάλα. Δηλαδή, η μυζήθρα είναι ένα υποπροϊόν του τυριού. Φτιάχνουμε πρώτα το τυρί, μας μένει ο ορός του, το τυρόγαλο, και από αυτό βγάζουμε τη μυζήθρα. Στη Μεσσηνία, όμως, χρησιμοποιούμε και γάλα, ενώ σε άλλες περιοχές όχι». Απο το 'Θάρρος'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου