Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η στατιστική υπηρεσία η Ελλάδα μέσα στο 2010 ξόδεψε 1,5 εκατ. ευρώ για να εισαγάγει γερμανικό ελαιόλαδο. Πως είναι δυνατόν να εισάγουμε ελαιόδαδο από μια χώρα που δεν έχει ούτε ένα ελαιόδεντρο;
Αν και εξάγουμε χιλιάδες τόνου ελαιόλαδου στο εξωτερικό, είναι γεγονός ότι αδυνατούμε να καλύψουμε την εσωτερική ζήτηση στο σύνολό της, καλύπτοντας την κατανάλωση ελαιόλαδου μέσω εισαγωγών.
Οπως καταγγέλει στο Newsit o Πρόεδρος της Γενικής Συνομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ελλάδας, Γιώργος Γονιωτάκης «μετά τη δημοσιευση των στοιχείων από την εθνική στατιστική υπηρεσία είδαμε με μεγάλη έκπληξη οτι κάνουμε εισαγωγή ελαιολάδου από τη Γερμανία. Οπως είναι γνωστό η Γερμανία ειναι μια χώρα οπου όχι μόνο δεν παράγει λάδι αλλά δεν υπάρχει ούτε ένα ελαιόδεντρο. Καταλαβαίνετε πως αυτό σημαίνει πως κάτι παίζεται».
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΜΠΙΝΑ ΜΕ ΤΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ
«Δυστυχώς οι κερδοσκόποι που λυμαίνονται το χώρο για άλλη μια φορά κατάφεραν να εμφανίσουν οτι φέρνουν λάδι από τη Γερμανία που κατά την άποψη μας δεν είναι έξτρα παρθένο ελαιόλαδο» αποκαλύπτει ο κύριος Γονιωτάκης και συνεχίζει » είναι κακής ποιότητας λάδια ή ακόμη και υποβαθμισμένα σπορέλαια τα οποία οι επιτήδειοι που τα φέραν στη χώρα μας, τα έφεραν για να τα ανακατώσουν με ελληνικό λάδι και να το ρίξουν στην ελληνική αγορά. Δυστυχώς παρά τις καταγγελίες που έχουμε κάνει τόσο στα υπουργεία όσο και στις συναρμόδιες υπηρεσίες δεν έχουμε δει να ληφθεί ούτε ένα μέτρο για να προστατέψει τον έλληνα παραγωγό αλλά και τον έλληνα καταναλωτή. Και το λέμε αυτό γιατί αυτή την περίοδο ειδικά ο ελληνας παραγωγός περνάει μια μεγάλη κρίση διοτι η τιμή του ελληνικού ελαιολάδου έχει κατεβει γύρω στο 1,80 ευρώ και μιλάμε για το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο ενώ η τιμή στον καταναλωτή παραμένει στα 5,5 με 6 ευρώ το λίτρο. Δυστυχώς απουσιάζει η πολιτεία και το κράτος και δεν γίνεται ούτε ένας έλεγχος παρά τις καταγγελίες που έχουμε κάνει. Οι κομπίνες γίνονται από κάποιους εμπόρους (όχι όλους) που δρουν σαν μαφία που λυμαίνεται το χώρο του ελαιολάδου και κάνουν τις κομπίνες τους. Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, θα πρέπει να καταλάβετε ότι ένα υποβαθμισμένο λάδι η αγορά το έχει γύρω στα 0,80 λεπτά το λίτρο. Καταλαβαίνετε τις διαφορές που υπάρχουν. Ως συνηθως στο ράφι δε φτάνει αυτό το λάδι γιατί ελέγχεται, το μεγάλο πάρτυ γίνεται σε χώρους μαζικής εστίασης ή σε άλλους χώρους που το προίον είναι σε μια χύμα μορφή».
