Μια πρόσφατη μελέτη της ρώσικης τράπεζας SBERBANK, αναλύει δυο «σενάρια» για την έξοδο από την οικονομική κρίση και το δρόμο που επέλεξε η Ελλάδα, σε σχέση με τις επιλογές της Αργεντινής, της Ιρλανδίας και των χωρών της Βαλτικής για την επανάκαμψη των δικών τους οικονομιών. «Εσωτερική υποτίμηση», στα πλαίσια του ευρώ, με δομικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, ή … έξοδος από το κοινό νόμισμα;
Σενάρια
Στην παρούσα φάση, η Ελλάδα έχει επιλέξει τον πρώτο δρόμο. Το ερώτημα που τίθεται είναι: Αποτελεί η επιλογή της χώρας τον σωστό δρόμο, τι λέει η ιστορική εμπειρία διαχείρισης οικονομικών κρίσεων στο «σύστημα» που κυριαρχούν το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και οι άλλοι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί. Θα μπορούσε εντέλει, να ήταν κάπως αλλιώς;
Η Ελλάδα τείνει στο μοντέλο της Αργεντινής (2002) αυξάνοντας τις κοινωνικές εντάσεις, κάτι που ίσως οδηγήσει προς την έξοδο από τη ζώνη του ευρώ
Στα συμπεράσματα της μελέτης του Κέντρου Μακροοικονομικών Αναλύσεων του τραπεζικού γίγαντα της Ρώσικης Ομοσπονδίας, αναφέρεται ότι, ενώ η κρίση στην Ελλάδα είχε περισσότερο τα χαρακτηριστικά Αργεντινής (1998 -2001), με αργή μείωση του ΑΕΠ (κορύφωση της ύφεσης σε 15 τρίμηνα), οι προοπτικές εξόδου από την κρίση απαιτούν λύση Λετονίας (του 2008), με γρήγορη και σε βάθος ύφεση με σκληρή δημοσιονομική πολιτική και μεταρρυθμίσεις.
Και η μελέτη καταλήγει: Ο δρόμος της Λετονίας (το 2011, με τα σκληρά μέτρα δημοσιονομικής πολιτικής) είναι λιγότερο ελκυστικός και μακροπρόσθεσμος, και σίγουρα στην Ελλάδα όλα θα κριθούν από τη διάθεση του κόσμου να αποδεχθεί τις δομικές μεταρρυθμίσεις όπως έγινε στην Λετονία που ο πληθυσμός θέλει να ενταχθεί στην Ευρωζώνη. Μην ξεχνάμε ότι στην Αργεντινή, η υπομονή του κόσμου στα σκληρά μέτρα τελείωσε το 2001, δηλαδή τέσσερα χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης.
Σήμερα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στη μελέτη, η Ελλάδα επιλέγοντας το δρόμο της «εσωτερικής υποτίμησης» θα πρέπει να ακολουθήσει το δρόμο της Λετονίας (2011), αλλά έως τώρα όλα δείχνουν, ότι η χώρα τείνει στο μοντέλο της Αργεντινής (2002), με «υποτονικές» μεταρρυθμίσεις, αυξανόμενες κοινωνικές εντάσεις, και την υπομονή της «Τρόϊκα» να μειώνεται… Αυτός ο δρόμος, ίσως οδηγήσει προς την έξοδο από τη ζώνη του ευρώ, σαν μια μεγάλη πιθανότητα, όπως δείχνει και η εμπειρία του ΔΝΤ.
Στην Αργεντινή, η υπομονή του κόσμου στα σκληρά μέτρα τελείωσε το 2001, δηλαδή τέσσερα χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης
Σε κάθε περίπτωση, οι ως άνω αναλύσεις έχουν ενημερωτικό χαρακτήρα, πολύ περισσότερο που έχει ολοκληρωθεί το πακέτο των μέτρων διάσωσης που ολοκλήρωσε η Κυβέρνηση Λ. Παπαδήμου, το νέο Κοινοβουλευτικό πάζλ δεν έχει ακόμα συμπληρωθεί και σίγουρα δεν αποτελούν συγκεκριμένες προτάσεις ή χρηματοοικονομικές συστάσεις.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον
Μελέτες και άλλα δημοσιεύματα στα ρώσικα ειδησεογραφικά sites για τις οικονομικές προοπτικές της Ελλάδας, μετά τις χρηματοδοτικές ενισχύσεις και τα δάνεια που οι διεθνείς οργανισμοί διαθέτουν στη χώρα, αναδεικνύουν την προβληματική των ευρασιατικών αγορών για την ευρύτερη κρίση στην ευρωζώνη και την ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα της ελληνικής κρίσης, που ήδη βρίσκεται στον τέταρτο χρόνο ύφεσης, πέραν από κάθε τυπικό «κύκλο» του συστήματος.
Η κρίση στην Ελλάδα για τους αναλυτές της Ευρασίας, ως κομμάτι της ευρύτερης κρίσης της Ευρωζώνης, και μέρος της πορείας του ευρώ σαν παγκόσμιο νόμισμα, καθώς και η σταθερότητα στην ευρωζώνη (που αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα όρια μιας «ήπιας ύφεσης»), ενδιαφέρει άμεσα τον επιχειρηματικό κόσμο της Ρωσίας. Μην ξεχνάμε ότι η πλούσια σε υδρογονάνθρακες Ρωσία αποτελεί τον κύριο ενεργειακό προμηθευτή των χωρών μελών της ΕΕ, με τον κύριο εξαγωγέα της, την ΓΚΑΖΠΡΟΜ, να έχει υπογράψει μακροπρόθεσμα συμβόλαια με τις μεγάλες ευρωπαϊκές εταιρείες για την παροχή φυσικού αερίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου