Σύμφωνα με τον κανονισμό αυτό, ένα λάδι μπορεί να επικαλεστεί ισχυρισμό υγείας (health claim) σχετικό με την προστασία του καρδιαγγειακού συστήματος, αν περιέχει περισσότερα από 5 mg υδροξυτυροσόλης, τυροσόλης ή παραγώγων τους στη συνήθη ημερήσια δόση των 20 γραμμαρίων (ή αλλιώς πάνω από 250 mg/Kg).Το ερώτημα που σίγουρα γεννιέται στο μυαλό όλων των καταναλωτών είναι αν το λάδι που βάζουν στο τραπέζι τους ανήκει σε μια τέτοια κατηγορία ή όχι. Την απάντηση δίνει η μελέτη που μόλις δημοσιεύθηκε από την ερευνητική ομάδα του Φαρμακευτικού τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών με επικεφαλής τον αν. καθηγητή Προκόπη Μαγιάτη.
Σύμφωνα με τον κ. Μαγιάτη, περισσότερο από το 50% των λαδιών που συμμετείχαν στην έρευνα (περισσότερα από 500 δείγματα με διάστημα παρακολούθησης 3 χρόνια) ξεπερνούν το όριο του κανονισμού και θα μπορούσαν να κυκλοφορούν με ισχυρισμό υγείας, αναγραφόμενο στην ετικέτα, σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση. Παρόμοια μελέτη δεν έχει γίνει σε καμία άλλη χώρα και αυτό αποτελεί μοναδικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για την Ελλάδα.
Η ερευνήτρια δρ Ελένη Μέλλιου
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της χαρτογράφησης, ένα εντυπωσιακό εύρημα είναι η μεγάλη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στα ελαιόλαδα από διάφορες ποικιλίες ελιάς και διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Οπως φαίνεται και στον χάρτη, η Μεσσηνία έδειξε την υψηλότερη μέση συγκέντρωση των συγκεκριμένων πολυφαινολών (δείκτης D3), επιβεβαιώνοντας τη φήμη του μεσσηνιακού ελαιολάδου.
Ενδεικτικά η μέση τιμή που μετρήθηκε (446 mg/Kg) ήταν σχεδόν διπλάσια από το όριο του κανονισμού, ενώ βρέθηκαν και δείγματα με έως και έξι φορές υψηλότερη τιμή. Πολύ ψηλές τιμές καταγράφηκαν σε δείγματα από περιοχές όπως η Αντίπαρος, η Θάσος, η Ζάκυνθος, η Λακωνία και η Κρήτη, ενώ μεγάλη θετική έκπληξη προκάλεσε το λάδι από αγριελιές από διάφορες περιοχές της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου