«ΛΥΜΑΙΝΟΝΤΑΙ» ΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΑΡΔΕΥΤΙΚΕΣ ΓΕΩΤΡΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΟΙΧΑΛΙΑΣ

Σύμφωνα με την Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, το ελληνικό Σύνταγμα κατοχυρώνει το νερό ως δημόσιο αγαθό κι έτσι αποτρέπει οποιαδήποτε σκέψη για ξεπούλημά του εν μέσω «οξύτατης οικονομικής κρίσης». Στη γενικότερη περιοχή του Δήμου Οιχαλίας φαίνεται ότι τα πράγματα λειτουργούν με διαφορετική φιλοσοφία, σύμφωνα, τουλάχιστον, με καταγγελίες δημότη, τόσο στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Κυπαρισσίας, η οποία ήδη διερευνά το θέμα, όσο και προς το γενικό επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης και τις αρμόδιες δημοτικές υπηρεσίες. Μάλιστα, έπειτα από πρόσφατη συνάντησή του με τον αρμόδιο αντιδήμαρχο, φαίνεται ότι η τριτοκοσμική κατάσταση των αρδευτικών γεωτρήσεων - που αποτελεί τη βάση των καταγγελιών-δεν περιορίζεται μόνο στο Δημοτικό Διαμέρισμα Ψαρίου, αλλά και στο Διαβολίτσι και σε άλλες περιοχές. Έτσι, οι γεωτρήσεις, αντί να είναι εργαλείο του Δήμου για την... ανύπαρκτη ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα, είναι απλά δεξαμενή ψήφων, αφού αφήνουν ντόπιους παραγωγούς - ημέτερους να τις εκμεταλλεύονται χωρίς κανόνες, προκαλώντας ζημία στη ΔΕΗ και στα έσοδα του Δήμου επί σειρά ετών. Στην καταγγελία του στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Κυπαρισσίας ο δημότης κάνει λόγο για «άνομη συμπεριφορά ομάδας “παραγωγών” επί σειρά ετών στο Δήμο Οιχαλίας, Δ.Ε Δωρίου, περιοχή οικισμού Ψαρίου, σχετικά με τη χρήση και λειτουργία αρδευτικών γεωτρήσεων, που προκαλεί οικονομική ζημία στον καταγγέλλοντα και στο Δήμο. Συγκεκριμένα, τον Αύγουστο έτους 2013 αποφάσισα να δημιουργήσω δύο (2) νέους σύγχρονους συκεώνες σε οικογενειακά κτήματα εμβαδού 15 στρεμμάτων και παράλληλα να καταθέσω φάκελο μελέτης εγκατάστασης νέου τυποποιητηρίου αποξηραμένων σύκων με έδρα στο Δώριο και ένταξή του στο ΕΣΠΑ 2007 – 2013. Η απόφασή μου αυτή για επένδυση στον πρωτογενή τομέα θα δημιουργούσε στο βαθμό που αναλογεί μια δυναμική στην περιοχή και σίγουρα θέσεις εργασίας, που τόσο ανάγκη έχει η ενδοχώρα της Μεσσηνίας, η οποία μοιάζει σταματημένη στο χρόνο. Το Μάιο του έτους 2014, ήτοι εννέα μήνες από την περίοδο εκκίνησης του σχεδίου και ενώ ήδη έχουν δαπανηθεί κεφάλαια για τη χωματουργική διαμόρφωση των ιδίων εκτάσεων (αποξήλωση δέντρων ελιάς, κοπή ξύλων, αποστραγγιστικά κανάλια), την τοποθέτηση αρδευτικών δικτύων, τις γεωπονικές αναλύσεις, την εκπόνηση μελετών ένταξης επενδυτικού σχεδίου στο ΕΣΠΑ και την αγορά φυτωρίων, που είναι σε αναμονή στη γλάστρα από το Σεπτέμβριο του 2013, η επένδυση έχει βαλτώσει στα απόνερα ντόπιων συμφερόντων, αφού διαπιστώθηκε ότι οι δύο (2) αρδευτικές γεωτρήσεις του Δήμου που θα υποστήριζαν τις προς καλλιέργεια εκτάσεις βρίσκονται υπερχρεωμένες και χωρίς κανέναν κανονισμό άρδευσης.