ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ Παράδοση και ποιότητα δείχνουν το δρόμο ΜΙΑ… ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ Του Γιώργου Δ. Μπελογιάννη Η περιοχή που αποκαλούμε "Ιστορικό Κέντρο της Καλαμάτας" τα τελευταία χρόνια γνωρίζει μια μεγάλη άνθηση, ανεβάζοντας τα ποσοστά επισκεψιμότητας σε τουρίστες αλλά και ντόπιους κατοίκους που το επιλέγουν για την διασκέδαση και τις αγορές τους. Φυσικά σε αυτό έχει παίξει μεγάλο ρόλο και το γεγονός πως έχουν ανοίξει πάμπολλα νυχτερινά κέντρα, μπαράκια, ελληνάδικα, clubs αλλά και φαγάδικα όπου κανείς μπορεί να επιλέξει από όμορφα εστιατόρια μέχρι απλά "γυράδικα", όλα τους άριστης ποιότητας.
Η περιοχή αυτή σαφώς και υπήρχε και πριν από την άνθηση αυτή των τελευταίων ετών και η "Σ" βρέθηκε στα πέριξ και συνομίλησε με κάποιους ιδιοκτήτες παραδοσιακών καταστημάτων τα οποία δραστηριοποιούνται στην περιοχή από... πάντα, καταφέρνοντας κατά κάποιο τρόπο να παραμείνουν αναλλοίωτα στο πέρασμα του χρόνου, διατηρώντας έτσι τον παραδοσιακό χαρακτήρα της περιοχής!
Ένα από αυτά τα καταστήματα είναι το Στιλβωτήριο του Ανδρέα Παπαθεοδωρίδη. Ιδρυμένο το 1941, διατηρεί μια παράδοση που πλέον συνεχίζει και ο υιός, κατασκευάζοντας αλλά και επισκευάζοντας παντός είδους υποδήματα για κάθε γούστο αλλά και περίσταση. "Είναι κάτι σαν το Μοναστηράκι η γειτονιά μας" μας λέει ο κ. Ανδρέας εξηγώντας πως όλα του τα προϊόντα είναι χειροποίητα. "Ο κόσμος τελευταία ανταποκρίνεται περισσότερο, ζητάει το πιο ποιοτικό και αποφεύγει το πλαστικό και εισαγόμενο", αφήνοντας έτσι μια μικρή ελπίδα για την εκ νέου άνθιση του εμπορίου στην περιοχή.
Λίγο πιο πάνω συναντάμε την Μαρία Αλλαπάντα. Όνομα διάσημο στην περιοχή, μιας και το "βαραίνει" μια παράδοση πολλών ετών στα Λευκά Είδη και όχι μόνο. "Ο κόσμος επέστρεψε στα παραδοσιακά μαγαζιά τώρα με την κρίση" μας λέει η κα. Μαρία ενώ τονίζει πως έχει αυξηθεί και ο αριθμός όσων επιλέγουν να μεταποιήσουν κάποια προϊόντα, όπως σεντόνια, κουρτίνες κλπ. Η κα Αλλαπάντα πιστεύει πως οι τουρίστες απλά βολτάρουν στην περιοχή και πως την αγορά στηρίζουν οι ντόπιοι Έλληνες, χωρίς αυτό να σημαίνει πως τα έσοδα των καταστημάτων είναι μεγάλα, με τις υποχρεώσεις να καλύπτονται ισα-ισα.
Κατηφορίζουμε προς την πλατεία των Αγίων Αποστόλων θαυμάζοντας για ακόμα μια φορά την μικρή, μα μεγαλοπρεπή εκκλησία με την τόσο μεγάλη ιστορία που κουβαλάει στα θεμέλια της. Σίγουρα όλοι έχετε προσέξει το καπελάδικο του Αργύρη Κουδούνη το οποίο στέκει περήφανα αρκετές δεκαετίες στην περιοχή. Συνταξιούχος πλέον ο κ. Αργύρης ανασύρει αναμνήσεις από το παρελθόν, τότε που η περιοχή ήταν το εμπορικό κέντρο της πόλης και έσφυζε από ζωή. "Ο κόσμος επισκέπτεται το Ιστορικό Κέντρο περισσότερο για την διασκέδαση του" μας λέει, επισημαίνοντας πως η περιοχή παραμένει άγνωστη στους τουρίστες και πως πρέπει να βοηθηθεί από τους φορείς. "Τα παραδοσιακά μαγαζιά αγωνίστηκαν σκληρά και τα περισσότερα τα κατάφεραν" ενώ μας λέει πως η ελπίδα για ανάκαμψη δεν έχει πεθάνει και μου επαναλαμβάνει μια φράση που είχε πει και σε παλαιότερη συνομιλία μας, με την οποία φυσικά δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω ακούγοντας την από έναν τόσο παλιό και έμπειρο έμπορο της περιοχής: "Να ξέρεις το εμπόριο αρρωσταίνει, αλλά δεν πεθαίνει". Τα σέβη μας…
Η βόλτα στο Ιστορικό Κέντρο μας άνοιξε την όρεξη και όταν γίνεται λόγος για παραδοσιακό, γρήγορο φαγητό το μυαλό απευθείας πάει στο κατάστημα του Παναγιώτη Κόσσυβα ή πιο απλά "ΚυρΠαναγιώτη" ή "Του Παναγιώτη του Ολυμπιακού" όπως είναι γνωστός εδώ και 4 δεκαετίες στην πόλη. Το κατάστημα λειτουργεί από το 1973 και τα τελευταία 3 χρόνια έχοντας μετακομίσει λίγα στενά πιο νότια, ανάβει ψησταριά έχοντας τον υιό Γιάννη και την σύζυγο του Κωνσταντίνα στις επάλξεις μαζί με τον "αρχηγό".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου