«Η τοπική αυτοδιοίκηση βιώνει σήμερα, πιο έντονα από κάθε άλλη εποχή, τα αδιέξοδα του ελληνικού κράτους, τα οποία ανέδειξε με τον πλέον τραγικό τρόπο η βαθιά οικονομική κρίση των τελευταίων ετών. Σήμερα η ασφυκτική κατάσταση φαίνεται δύσκολα αναστρέψιμη καθώς: Οι ανεπαρκείς οικονομικοί πόροι δεν ευνοούν την μακροπρόθεσμη στόχευση των δημοτικών έργων (σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου οι δημοτικές αρχές θα είχαν όραμα και γνώση). Οι δημοτικές υπηρεσίες υπολειτουργούν λόγω έλλειψης προσωπικού. Το περιβάλλον υποβαθμίζεται γιατί η προστασία του τίθεται σε δεύτερη μοίρα λόγω οικονομικής κρίσης. Τα φαινόμενα διαφθοράς που έχουν παρατηρηθεί κλονίζουν την αξιοπιστία των δημοτικών αρχών. Οι υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας υποβαθμίζονται συνεχώς ενώ καθίσταται επιτακτική η ανάγκη εξεύρεσης πόρων για την κάλυψη των αναγκών των κοινωνικών δομών των δήμων οι οποίες συνεχώς αυξάνονται. Τέλος η μειωμένη κατανάλωση, τα αυξημένα ασφαλιστικά βάρη και η υπερφορολόγηση δημιουργούν συνθήκες ασφυξίας στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται πλέον είναι πώς μπορεί η τοπική αυτοδιοίκηση να παρέμβει σε αυτή την συγκυρία δίνοντας λύσεις και ανατρέποντας κατεστημένες δυσλειτουργίες . Θεμελιώδες και πρωταρχικό προς την κατεύθυνση εξεύρεσης λύσης είναι η πλήρης οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια των Δήμων έτσι ώστε η τοπική αυτοδιοίκηση να μην εξαρτάται από χρηματοδοτήσεις της κεντρικής διοίκησης αλλά να διαχειρίζεται μόνη της τους οικονομικούς πόρους που της αντιστοιχούν. Συνακόλουθα οι Δήμοι πρέπει να διαχειρίζονται αυτόνομα τα ευρωπαϊκά προγράμματα που τους αφορούν χωρίς να χρειάζονται πατερναλιστικού τύπου εγκρίσεις των αιρετών Περιφερειών. Παράλληλα καθοριστική θα είναι η απαλλαγή από το μόρφωμα του Καλλικράτη που είχε ως μοναδική στόχευση την εξοικονόμηση πόρων, έτσι ώστε να προχωρήσουμε σε ένα άλλο θεσμικό πλαίσιο που απαντάει στις πραγματικές ανάγκες των πολιτών."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου