ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΕΦΟΡΙΑΣ

Την τιμητική τους έχουν όχι μόνο οι άγιοι, αλλά και οι φοροφυγάδες στα τουλάχιστον 20.000 λαϊκά πανηγύρια που, όπως υπολογίζεται, διοργανώνονται κάθε χρόνο -ιδιαίτερα το «μικρό Πάσχα» του καλοκαιριού, τον Δεκαπενταύγουστο- σε ολόκληρη τη χώρα. Στελέχη των φοροελεγκτικών αρχών υπολογίζουν σε 100 εκατ. ευρώ τη φοροδιαφυγή που γίνεται στα πανηγύρια - και μάλιστα με την άδεια της Εφορίας!

Τα γεγονότα της περασμένης εβδομάδας στη Ρόδο, όπου ελεγκτές της Εφορίας προπηλακίστηκαν σε πανηγύρι του Σωτήρος στο χωριό Μαριτσά, πείσμωσαν την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, η οποία θέλει να στηρίξει τα στελέχη της να μην κλείνουν τα μάτια, ειδικά σε περιπτώσεις απροκάλυπτης φοροδιαφυγής.Σε μεγάλη πληγή, όμως, έχει εξελιχθεί κυρίως η... μη κερδοσκοπική φοροδιαφυγή. Υπό τον μανδύα των παραδοσιακών και πολιτιστικών συλλόγων, ένα ολόκληρο κύκλωμα επιτήδειων από κάθε πιθανό ή απίθανο επαγγελματικό κλάδο, κοινωνική ή εθνική προέλευση κινείται στα όρια της νομιμότητας και καταφέρνει έτσι να βγάζει μαύρο και αφορολόγητο χρήμα εις βάρος των μόνιμων φορολογικών υποζυγίων, της οικονομίας και της κοινωνίας.

«Γεωγραφία» για τα πανηγύρια

Οι πληροφορίες που φτάνουν από όλη την Ελλάδα στις ελεγκτικές αρχές δείχνουν πως γύρω από τα παραδοσιακά πανηγύρια, στα οποία συρρέουν κάθε χρόνο εκατομμύρια επισκέπτες ή προσκυνητές, στήνεται γλέντι φοροδιαφυγής.
Τα πανηγύρια αυτά, λένε έμπειρα στελέχη, είναι «θαυματουργά» για μια ολόκληρη φάμπρικα επαγγελμάτων που υπερβαίνει την επαγγελματική κάστα των 3.500 νόμιμων πανηγυρτζήδων, οι οποίοι έχουν χωρίσει τη χώρα σε τέσσερα διαμερίσματα (όσα τα σημεία του ορίζοντα) και την οργώνουν καθημερινά με τα φορτηγάκια τους.Ετσι, γύρω από τους νόμιμους πάγκους απλώνουν την πραμάτεια τους και πολλές ακόμη χιλιάδες Ελληνες και αλλοδαποί που παρεισφρέουν στις εκδηλώσεις, με σκοπό να έρθουν κοντά στους χιλιάδες παραθεριστές ή τους ντόπιους κατοίκους που συρρέουν όταν διοργανώνονται λαϊκές ή θρησκευτικές εκδηλώσεις και εμποροπανηγύρεις για να προσκυνήσουν, να φάνε παραδοσιακή γουρνοπούλα, να ψωνίσουν ή να γλεντήσουν.

Τιμοκατάλογοι-«θαύμα»

Στο κόλπο βρίσκονται και γνωστές φίρμες της δημοτικής και λαϊκής μουσικής, που κλείνουν άτυπα συμβόλαια και προπληρώνονται χοντρά ένα και δύο χρόνια πριν από το πανηγύρι για μια εμφάνιση.

Εκτός από τα αμφίβολης ποιότητας και προέλευσης προϊόντα που καταλήγουν στα πανηγύρια, και όταν οι έλεγχοι δεν εξαντλούνται στους ταλαίπωρους μικροπωλητές που γυρνούν σε όλα τα πανηγύρια της χώρας για το μεροκάματο, αποκαλύπτεται συχνά τεράστια αισχροκέρδεια και φοροδιαφυγή.

Μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και αυθαιρεσίες συνδέονται με τα καταστήματα, τις «παράγκες» που στήνονται -και συχνά εξελίσσονται σε μόνιμες-, τις άδειες, τους ελέγχους, τους προμηθευτές, την πρόσληψη υπαλλήλων κ.λπ. Κάποιοι μάλιστα μετατρέπουν μέχρι τις αυλές τους σε μαγαζιά.

Το σκηνικό είναι λίγο πολύ παντού το ίδιο: φτάνοντας στο πανηγύρι, βλέπει κανείς τιμοκατάλογο που αναγράφει «γουρνοπούλα 15 ευρώ το κιλό», «μπίρες και αναψυκτικά 2,5 ευρώ» το κουτάκι κ.λπ. Οπως και στη Ρόδο πρόσφατα, συχνά οι ψησταριές της περιοχής «μετακομίζουν» χωρίς να έχουν άδεια λειτουργίας υποκαταστημάτων για να σερβίρουν 2.000 κόσμο χωρίς να κόβουν αποδείξεις, αν και ταμειακή μηχανή υπάρχει. Κάποτε ισχύουν διπλοί και τριπλοί κατάλογοι. Π.χ. 5 ευρώ σκέτη η μπίρα, αλλά 2,5 ευρώ για όποιον την πάρει μαζί με φαγητό. Από τα μεσάνυχτα και μετά πάει στα 5 ευρώ για όλους, ακόμα και αν κάποιος είχε πληρώσει μισή τιμή μόλις από πριν πέντε ή δέκα λεπτά και γύρω στις 2 τα ξημερώματα (όταν βγαίνουν στην πίστα οι «φίρμες») πάει στα 10 ευρώ επειδή χρεώνεται σαν κανονικό ποτό!