ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ ΤΑΤΟΥΛΗΣ- ΝΙΚΑΣ ΓΙΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ;

«Διαθέτουμε αναπτυξιακό σχέδιο για την Πελοπόννησο, το οποίο μπορεί να αποτελέσει τον οδηγό για τη χώρα» τόνισε ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου κ. Πέτρος Τατούλης, επισημαίνοντας ταυτόχρονα το μεγάλο έλλειμμα της έλλειψης εθνικού σχεδίου, κατά τη συνάντηση εργασίας με το Δήμαρχο Καλαμάτας κ. Παναγιώτη Νίκα και το σύνολο της Δημοτικής αρχής για το «Σχεδιασμό για τα έργα και τα αναπτυξιακά θέματα του Δήμου 2016 – 2020» στο Δημαρχείο Καλαμάτας, την Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015. «Η παραδοχή ότι το μνημόνιο αποτελεί σχέδιο της χώρας είναι επικίνδυνη και ατελέσφορη, αφού σε αυτό δεν προβλέπεται τίποτα για την ενδυνάμωση του ρόλου της περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης, η οποία την κρίσιμη αυτή στιγμή για τη χώρα έχει σηκώσει όλο αυτό το βαρύ φορτίο» σημείωσε ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου και δήλωσε ότι «εμείς ωστόσο έχουμε σχέδιο, το οποίο επιτυχώς εφαρμόζουμε προς όφελος των πολιτών, κάνοντας διαρκώς υπερβάσεις».
 «Σήμερα συζητήσαμε το μέλλον της μεγάλης πόλης της Περιφέρειας Πελοποννήσου της Καλαμάτας, με χρονικό ορίζοντα τα επόμενα 20 χρόνια» ανέφερε στη συνέχεια ο κ. Τατούλης, συνοδευόμενος από τους Αντιπεριφερειάρχες κ.κ. Ελένη Αλειφέρη, Κωνσταντίνα Νικολάκου και Περικλή Μαντά, τις τεχνικές υπηρεσίες της Περιφέρειας και τη Διαχειριστική Αρχή και πρόσθεσε ότι «σχεδιάζουμε μια συνολική πολιτική ανάπτυξης της Καλαμάτας σε όλους τους τομείς. Είμαστε αποφασισμένοι σε αυτή τη μάχη να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις πρωτίστως και να μην περιμένουμε μεσσίες που θα προσφέρουν «μαγικές λύσεις». Στόχος είναι επίσης σύμφωνα με τον κ. Τατούλη η ανάπτυξη νέων, αλλά και η αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων χρηματοδοτικών εργαλείων, ώστε να αυξηθούν οι δυνατότητες παρεμβάσεων στις υποδομές. Αφού επεσήμανε ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου ότι πρέπει να τεθούν συγκεκριμένες προτεραιότητες και να διαθέτουν οι πολίτες τη δυνατότητα να παρακολουθούν την πορεία υλοποίησης του σχεδιασμού αυτού έθεσε ως βασικούς άξονες την αντιμετώπιση των προβλημάτων της ενδοχώρας, τη μέριμνα για τις υποδομές χαμηλής χωροταξίας και πολεοδομικής προσαρμογής, τα ζητήματα των οδικών δικτύων ως προς το επίπεδο ασφάλειας και λειτουργικότητας, τη βελτίωση των υποδομών ποιότητας ζωής, την αναβάθμιση της αισθητικής της πόλης, τις παρεμβάσεις στη σχολική στέγη και, τέλος, την ενίσχυση των κοινωνικών δομών.