1. ΕΚΕΙ, ΕΚΕΙ, ΕΚΕΙ… ΣΤΗ Γ΄ ΕΘΝΙΚΗ: 1.1 Στο προηγούμενο άρθρο μας με τίτλο «Εθνική Ανταγωνιστικότητα 2015-2016 κατά WEF: Που πας ρε Καραμήτρο;», τεκμηριώσαμε ότι η Ελλάδα είναι διαχρονικά μια κλασική περίπτωση διαχρονικά αποτυχημένου διεθνώς κράτους αναφορικά με την ανταγωνιστικότητα της Εθνικής Οικονομίας
1.2 Μάλιστα, η κατατονία της Ελληνικής Ανταγωνιστικότητας γίνεται επαχθέστερη αν αναλογιστεί κανείς ότι η χώρα δεν αξιοποίησε (ένεκα κακοδιοίκησης και μη χρηστής διαχείρισης) το Eldoradoτων Ευρωπαϊκών Πόρων ούτε και τις ευκαιρίες της Ενιαίας Αγοράς και του Κοινού Νομίσματος σε αντίθεση με άλλα κράτη μέλη της ΕΕ28 (Ευρωπαϊκή Ένωση), της ΕΕ19 (Ευρωζώνη) και της ΕΕ9 (κράτη μέλη ΕΕ που δεν ανήκουν στην Ευρωζώνη) τα οποία εντάθηκαν στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι αργότερα. Άρα κράτη που έλαβαν πολύ μικρότερα ποσά Ευρωπαϊκών Πόρων στο πλεονασματικό υπέρ αυτών (όπως και της Ελλάδας) quidproquoτων εκροών – εισροών από τους Π/Υ της ΕΕ 1.3 Το γεγονός ότι η Ελληνική Ανταγωνιστικότητα βρίσκεται στην υποτιμητική θέση 81 μεταξύ 144 κρατών, πολύ κάτω από όλα τα κράτη της ΕΕ28/ΕΕ19/ΕΕ9, αλλά ακόμη χειρότερα κάτω από τις επιδόσεις κρατών όπως είναι η Μποτσουάνα, η Ρουάντα, η FYROM, η Τουρκία, η Ουρουγουάη, το Τατζικιστάν, η Γουατεμάλα, κ.λπ., επιβεβαιώνει την ισχύ του χαρακτηρισμού Αιδώς Αργείοι (Αίντας, Ιλιάδα) ή, όπερ το αυτό, στην πιο νεοελληνική διατύπωση του θέματος με τη γλώσσα της κερκίδας, τον χαρακτηρισμό Εκει, εκεί, εκεί… στη Γ΄Εθνική 1.4 Επειδή έγινε πάλι του συρμού (ένεκα ναΐφ μικροπολιτικού τακτικισμού με καταστρεπτικές επιπτώσεις) στην CommediaDell΄Arteτης μετα-οθωμανικής και suisgenerisμετα-Ελληνικής Πολιτικής Σκηνής, η συζήτηση περί βιωσιμότητας του Φανερού Δημόσιου Χρέους (γιατί υπάρχει και πολύ μεγάλο Κρυφό Δημόσιο Χρέος καθώς και χρέος που δε συνυπολογίζεται στο τυπικά υφιστάμενο έναντι των δανειστών), πιστεύουμε ότι θα πρέπει να είναι κανείς αδαήμων ή άσχετος (κατά το cluelessκαι sciolismπου λέει η Πολιτική Επιστήμη) ή μπουφόνος και ναΐφ ή προκρούστης και τσαρλατάνος, για να αποδέχεται την αδολεσχία ότι τουλάχιστον το Φανερό Δημόσιο Χρέος μπορεί να είναι (ceterisparibusκαι mutatismutandis) διαχειρίσιμο σε λογικό βάθος χρόνου και όχι, βέβαια, στο πέρας του 22ου Αιώνα. Και τούτο ακόμη και αν κάποιος δεχτεί το αφελές (και πολύ κουτοπόνηρο) κριτήριο του 15%, δηλαδή το ετήσιο κόστος χρηματοδότησης του Φανερού Χρέους να μη ξεπερνά το 15% του ΑΕΠ) 1.5 Μακάρι να κάνουμε λάθος. Τότε θα χαρούμε πολύ αν βρεθεί κάποιος guruκαι excathedrapapaγια να καταστήσει το Φανερό Δημόσιο Χρέος βιώσιμο, έστω και μέχρι το 2090. Έτσι, θα δοθεί στον Πρόεδρο της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας η δυνατότητα να τον προτείνει για Νόμπελ της Οικονομίας στη Βασιλική Ακαδημίας Επιστημών της Σουηδίας.
2. Η ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΗΣ EUROPAEACOMMANDATURAΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: 2.1 Ήταν τόσο μεγάλη η μόνιμη αναπηρία της Ελληνικής Ανταγωνιστικότητας που η EuropaeaCommandatura, δηλαδή η Τεχνική Βοήθεια διαμέσου της TaskForceπου επέβαλαν το 2011 οι δανειστές υπό την ηγεσία του Υπερ-Υπουργού ή Αναπληρωτή Πρωθυπουργού κ. HorstReichenbach(τώρα υπό του διαδόχου κ. MaartensVerwey), δεν κατάφερε να αναστρέψει το εθνικά επιλήψιμο statusτης ανταγωνιστικής παθογένειας 2.2 Όλη τη μέχρι σήμερα περίοδο της χρεοδουλείας, ανάλογη αποτυχία επέδειξαν: (α) τα goldenboyκαι οι whitecollarsτου Τρικέφαλου Κέρβερου και του Politburoτης Τρόϊκα (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) που σήμερα μετασχηματίστηκαν σε Quartrettoή Quadrigaή Τετραρχία ή Τέθριππο (με την προσθήκη του τέταρτου δανειστή που είναι το ESM=EuropeanStabilityMechanism= Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας = ΕΜΣ), και (β) Ο Πρόεδρος της ΕΚΤ κ. MarioDraghiαναφορικά με τα έργα και τις ημέρες της εγχώριας παραβατικής, παρεκκλίνουσας και αποκλίνουσας συνομοταξίας των banksters(από το bank+gangster) που είναι interaliaσυμπρωταγωνιστές της Ελληνικής φτωχοποίησης και της καταρράκωσης της ανταγωνιστικότητας, και οι οποίοι αντί να πληρώσουν για τις αμαρτίες τους υποστηρίζονται ως γύπες και όρνεα (buitresαποκαλούνται στη Διεθνή Πολιτική Οικονομία) για να απαλλοτριώσουν μπιρ παρά (birpara)τις περιουσίες των Ελλήνων πολιτών (κόκκινα δάνεια, κατοικίας και επιχειρηματικά πλέον των 100 δις ευρώ). Η ευτελής παραδιαδικασία του «συνεργάσιμου οφειλέτη» που επιβάλλει η αριστερή κυβέρνηση Τσίπρα ΙΙ δηλαδή η κυβέρνηση του VivaLaRιvoluzioneTsipristasσυνιστά μοχλό συγκάλυψης της τραπεζικής παραβατικότητας, μέσο αρπαγής του πλούτου, μηχανισμό λουμπενοποίησης και ευνουχισμού των οφειλετών και, πάνω απ΄ όλα, εργαλείο για να καταστούν οι πολίτες τόσο dejureόσο και defacto, συμβιβασμένοι και υποταγμένοι δουλοπάροικοι. Υπενθυμίζεται ότι άλλοι λαοί που διαθέτουν πατριωτισμό, αξιοσύνη, τσίπα (όχι Τσίπρα), υπερηφάνεια, αξιοπρέπεια και μόρφωση, όπως οι Ισλανδοί, έστειλαν τους δικούς τους bankstersστη φυλακή!2.3 Και όλα αυτά παρά τα Μνημόνια και τους adhocΕφαρμοστικούς Νόμους (συν τα υπόλοιπα προαπαιτούμενα και τις μεταρρυθμίσεις της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ, κ.λπ.) που υποτίθεται ότι επιβλήθηκαν γιατί θα βελτίωναν τη θέση της Ελληνικής Ανταγωνιστικότητας στον κόσμο. Κοινώς wow! που θα έλεγε ο κ.Γιάνης Βαρουφάκηςή είναι κακό να λέγει κανείς λόγια του αέρα (Κακόν δ΄ ανεμώλια βάζειν, Όμηρος).
3. ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ: 3.1 Η αμαρτία και το έγκλημα της διαφθοράς (παραοικονομία, οικονομικό έγκλημα, τοκογλυφία, φθορά του ήθους, καταρράκωση των αξιών, κατάπτωσης της ηθικής, παραβίαση της έννομης τάξης, παρέκκλιση από τη δεοντολογία, διαπλοκή, αναξιοκρατία, πελατειακές σχέσεις, ρουσφετολογία, δωροδοκία, κομματοκρατία, παρεϊσμός, κ.λπ.), είναι ένα ζήτημα που αναλύεται εκτενώς στην Ελληνική και στη Διεθνή Βιβλιογραφία 3.2 Σε γενικές γραμμές, η διαφθορά που ανάγεται στο πεδίο της πολιτικής, της διοίκησης, των θεσμικών οργάνων κ.ο.κ και η οποία εξυφαίνεται στο πλαίσιο μιας contranaturamδιαπλοκής και πελατειακών σχέσεων με τα ιδιοτελή επιχειρηματικά, χρηματοπιστωτικά, ατομικά και συλλογικά συμφέροντα (συντεχνίες, lobby, κορπορατισμός, κ.λπ.), είναι διάχυτη σε μεταβαλλόμενο κατά περίπτωση βαθμό από άκρου σε άκρο σε όλες τις κοινωνίες όλων των κρατών του κόσμου. Τη συναντά κανείς (mutatismutandis) σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, τις κοινωνικές ομάδες και τις κοινωνικές διαστρωματώσεις όλων των χωρών της υφηλίου με έμφαση στις επονομαζόμενες «ελίτ» κάθε κοινωνίας στο πλαίσιο μιας ανήθικης συναλλαγής του τύπου του «δούναι και λαβείν» ή όπως θα έλεγαν οι Λατίνοι «quid pro quo (κάτι για κάτι)» που αποβαίνουν σε βάρος του Δημόσιου Συμφέροντος και των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου εκλύοντας κοινωνικό κόστος, κόστος ευκαιρίας, θετικές και αποθετικές ζημίες 3.3 Η διαφθορά συνδέεται με την ελλειμματική ανταγωνιστικότητα της χώρας, την αδυναμία προσέλκυσης και διατήρησης των Ξένων Άμεσων Επενδύσεων, το καταστρεπτικό δίδυμο του δημοσιονομικού χρέους και ελλείμματος, τη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής, την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, την καταστροφή του περιβάλλοντος, την ανθρωπιστική κρίση και γενικότερα τον Κίνδυνο Χώρας (λ.χ. οι μετρήσεις του EconomistIntelligenceUnit, των Ξένων Πρεσβειών, της Κομισιόν, του UNCTAD, του OECD, κ.λπ.).
4.ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ: 4.1 Υπό τη μορφή του οικονομικού εγκλήματος, της κλεπτοκρατίας, της χρηματοπιστωτικής απάτης και της παραοικονομίας, γίνεται από πολλούς φορείς. Σε επίπεδο OHEδιαμέσου πολλών foraκαι οργανισμών που διαθέτει. Στην ΕΕ με τον OLAF(Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης) καθώς και από το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο 4.2 Στην Ελλάδα η καταπολέμηση της διαφθοράς είναι υπόθεση του θεσμικού και του νομοθετικού πλαισίου της χώρας (περισσότερο σε επίπεδο ελέγχου της νομιμότητας των παραβατικών πράξεων και πολύ λιγότερο σε επίπεδο ελέγχου της σκοπιμότητας και της ουσίας της παραβατικότητας). Έχουν δημιουργηθεί adhocΑνεξάρτητες Αρχές (λ.χ. Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, Ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων, Διαμεσολαβητές, κ.λπ.). Για το οικονομικό έγκλημα χρησιμοποιείται ο ΣΔΟΕ (Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος). Στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει συγκροτηθεί επί τούτου η Γ.Γ. Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Σήμερα η χώρα διαθέτει και Υπουργό Επικρατείας με αρμοδιότητα την καταπολέμηση της διαφθοράς. Μέχρι σήμερα όλοι αυτοί δεν έχουν να επιδείξουν σημαντικές επιτυχίες, πλην κάποιων μεμονωμένων περιπτώσεων που απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα του tsunamiτης διαφθοράς στον τόπο. Κατάσταση που μαζί με τα GreekStatistics, την Παραοικονομία και τον Κίνδυνο Χώρας τείνουν να καταστούν το BrandNameτης Ελλάδας.
5. Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ:5.1 Σε γενικές γραμμές η διαφθορά στη μεταπολεμική Ελλάδα έχει ως αφετηρία τη διασπάθιση των πόρων του Σχεδίου Μάρσαλ (αν κρίνει κανείς από τις adhocΕκθέσεις του Διαχειριστή των πόρων PaulPorterτο 1946 προς το Κογκρέσο) 5.2 Έκτοτε τoEldoradoτης διαφθοράς βρήκε νέες ευκαιρίες στο πλαίσιο της Διαχείρισης των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων και των Δημοσίων Συμβάσεων παντός είδους που χρηματοδοτούνται από ευρωπαϊκούς και από εθνικούς πόρους 5.3Είναι, δυστυχώς, λυπηρό το φαινόμενο της αστοχίας των δράσεων των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων (λ.χ. ΕΠ Διοικητική Μεταρρύθμιση, ΕΠ Ψηφιακή Σύγκλιση, ΕΠ Ανταγωνιστικότητα – Επιχειρηματικότητα- Καινοτομία, Ανταγωνιστικά Προγράμματα, κ.λπ.) τα οποία υποτίθεται ότι θα σταματούσαν το φαινόμενο της διαφθοράς διαμέσου της μείωσης της γραφειοκρατίας, της εμπέδωσης της αξιοκρατίας, των διαβουλεύσεων, της διαφάνειας, της διαύγειας, κ.λπ. με ταυτόχρονη αναβάθμιση των 116 παραμέτρων που συνθέτουν τον Ολικό Δείκτη Ανταγωνιστικότητας 5.4 Την ίδια αναποτελεσματικότητα έχει να επιδείξει και το Δικαιικό Σύστημα της χώρας αν κρίνει κανείς από τις αποτιμήσεις του EUJusticeScoreboardτης Ευρωπαϊκής Επιτροπής (που θα παρουσιάσουμε σε επόμενο άρθρο). Στο πλαίσιο της επερχόμενης (αν έρθει) Αναθεώρησης του Συντάγματος του 1975 (που ελπίζουμε να μην είναι soft, virtualreality, άστοχη και αναποτελεσματική όπως οι προηγούμενες αναθεωρήσεις των ετών 1986,2001 και 2008), θα πρέπει να σφυρηλατηθεί abinitioκαι μέσω του παράγωγου δικαίου που ipsofactoθα δημιουργηθεί, η σωστή αντιμετώπιση και η εξουδετέρωση της διαφθοράς.
6. ΟΙ ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ:6.1 Η Διεθνής Μη Κυβερνητική Οργάνωση με τον τίτλο «Διεθνής Διαφάνεια» (Transparency International, TI) η οποία διατηρεί Παράρτημα στην Ελλάδα, προσπαθεί από την ημέρα που ιδρύθηκε (1993) να καταπολεμήσει όλες τις εκφάνσεις της διαφθοράς και του κλεπτοκρατισμού σε όλες τις χώρες του κόσμου. Κυρίως τη διαφθορά του τρίπτυχου πολιτική εξουσία, διοίκηση, θεσμικά όργανα 6.2 Η TIέχει επίσης αναπτύξει ειδική μεθοδολογία μέτρησης, αποτίμησης, αποτύπωσης και προσδιορισμού της διαφθοράς. Για παράδειγμα: Το Δείκτη Κυβερνητικού Χρηματισμού, το Παγκόσμιο Βαρόμετρο της Διαφθοράς και το Δείκτη Αντίληψης της Διαφθοράς (CPI= CorruptionPerceptionIndex) περί ου ο λόγος στο παρόν άρθρο 6.3 Από το 1996 δημοσιεύονται τα πορίσματα των ερευνών και των συγκριτικών αξιολογήσεων στο πλαίσιο Ετήσιων Εκθέσεων CPIγια πολλές χώρες του κόσμου, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Το ύψος της CPIβαθμολογείται σε κλίμακα από το 0 έως το 10. Το 0 αντιστοιχεί στην απόλυτη διαφθορά ενώ το 10 στη μηδενική διαφθορά (αδιάφθοροι, ενάρετοι) 6.4 Πρόσφατα δόθηκαν στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα της έρευνας για το έτος 2014. Η έρευνα καλύπτει 174 κράτη του κόσμου 6.5 Στις αρχές του 2016 θα δημοσιευτεί η έρευνα για το 2015 έτσι, ώστε να αξιολογηθούν οι adhocπράξεις των κυβερνήσεων Τσίπρα Ι και ΙΙ συγκριτικά με τις προηγούμενες (πριν και κατά την κρίση).
7. ΠΟΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ 2014; 7.1 Τρεις πρωθυπουργοί δε δίστασαν κατά καιρούς να πουν την αλήθεια (άμεσα ή/και έμμεσα). Οι κκ. Κ.Καραμανλής, Γ.Παπανδρέου και πρόσφατα ο Α.Τσίπρας στη συνέντευξη με τον πρώην Πρόεδρο των ΗΠΑ κ. BillClinton(29/8/2015) στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του ClintonFoundation(ίδρυμα Clinton) 7.2 Δε γνωρίζω αν οι τρεις πρωθυπουργοί είχαν γνώση των μετρήσεων, των διαγνώσεων και των αποτιμήσεων των Εκθέσεων της TIή των άλλων Οργανισμών. Σίγουρα, όμως αποκάλυψαν μια θλιβερή και επονείδιστη έκφανση της ελληνικής πραγματικότητας αφού Nihilsubsolenovum(τίποτε δεν είναι καινούργιο κάτω από τον ήλιο)και παντα κατ΄αριθμόν γίγνονταιπου θα έλεγε και ο Πυθαγόρας 7.3 Σύμφωνα με τις αξιολογήσεις της Διεθνούς Διαφάνειας για το 2014, ο CPIτης Ελλάδας παίρνει το βαθμό 4,3 με τον οποίο η χώρα καταλαμβάνει την εξευτελιστική θέση 69 μεταξύ 174 κρατών του κόσμου 7.4 Τα αριστεία της πιο αδιάφθορης και πιο ενάρετης χώρας καταλαμβάνει η Δανία (θέση 1/ βαθμός 9,2). Οι δυο πιο διεφθαρμένες χώρες του κόσμου είναι η Σομαλία και η Βόρειος Κορέα (174/0,8 αμφότερες). Οι υπόλοιπες 9 χώρες της πρώτης δεκάδας των αδιάφθορων, είναι: Νέα Ζηλανδία (2/9,1), Φιλανδία (3/8,9), Σουηδία (4/8,7), Νορβηγία και Ελβετία (5/8,6), Σιγκαπούρη (6/8,4), Κάτω Χώρες (7/8,3), Λουξεμβούργο (8/8,2), Καναδάς (9/8,1) και Αυστραλία 10/8,0). Η Γερμανία, οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ρωσία καταλαμβάνουν τις θέσεις 12 (7,9), 17 (7,4), 100 (3,6) και 136 (2,7) αντίστοιχα 7.5 Στην ίδια θέση με την Ελλάδα (69/4,3) βρίσκονται: Ιταλία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Βραζιλία, Σενεγάλη και Σουαζιλάνδη 7.6 Η Ελλάδα και η Ιταλία είναι οι τελευταίες χώρες της ΕΕ19 ενώ μαζί με τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία οι τελευταίες στην ΕΕ28 7.7 Η Ελλάδα ταυτίζεται με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία που είναι οι τελευταίες στην ΕΕ9 7.8 Η Ελλάδα μαζί με την Ιταλία είναι οι τελευταίες χώρες των PIIGS(Portugal, Italy, Ireland, Greece, Spain) ενώ η Ελλάδα είναι η τελευταία χώρα μεταξύ των 4 κρατών μελών της ΕΕ19 που βρέθηκαν σε Προγράμματα Στήριξης (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία) 7.9 Την Ελλάδα (και τις ισοβαθμούσες χώρες) ξεπερνούν κράτη, όπως: Τουρκία, FYROM, Κούβα, Γκάνα, Ρουάντα, Ναμίμπια, Μποτσουάνα, Μπουτάν, Ουρουγουάη, Πουέρτο Ρίκο, Μαλαισία, κ.λπ.
8. Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 1996-2014: 8.1 (Βλ. διάγραμμα 1). Την περίοδο 1996 - 2014 (19 χρόνια), η Ελλάδα εμφανίζει μεγάλη μέση τιμή διαφθοράς 4,35 (κάτω από τη βάση του 5) με σχετικά μικρό εύρος διακύμανσης (από το 5,01 το 1996 σε 4,3 το 2014). Τη μεγίστη τιμή διαφθοράς παρουσίασε το 2011 (3,4<5) ενώ τη μικρότερη διαφθορά το 1997 (5,35>5) 8.2 Τα έξι έτη της κρίσης (2009-2014) η διαφθορά ήταν μεγάλη με μέση τιμή το 3,82 ενώ τα 13 έτη χωρίς κρίση (1996-2008) η διαφθορά ήταν μικρότερη με μέση τιμή το 4,62 8.3 Τη μνημονιακή περίοδο 2010-2014 η μέση τιμή της διαφθοράς είναι επίσης μεγάλη, ήτοι 3,76. Κάτι που χρεώνεται πολιτικά, εκτός από τις ελληνικές κυβερνήσεις, επίσης στην υπερκείμενη κυβέρνηση της EuropaeaCommndatura(βλ. παρ. 2) 8.4 (i)Την περίοδο 1996-2004 της κυβέρνησης Κ.Σημίτη, η μέση τιμή της διαφθοράς είναι 4,67 (ii)Τ ην περίοδο 2004-2009 της κυβέρνησης Κ.Καραμανλή, η μέση τιμή της διαφθοράς είναι 4,35 (iii)Την περίοδο 2009-2011 της κυβέρνησης Γ.Παπανδρεόυ, η μέση τιμή της διαφθοράς είναι 3,57 (iv)Την περίοδο 2011-2012 της κυβέρνησης Παπαδήμου (ΠΑΣΟΚ,ΝΔ,ΛΑΟΣ), η μέση τιμή της διαφθοράς είναι 3,5 (v) Την περίοδο 2012-2014 της κυβέρνησης Α.Σαμαρά (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από 21-6-2013), η μέση τιμή της διαφθοράς είναι 3,97 8.5 Η χρονοσειρά μεγέθους της διαφθοράς ανά κυβέρνηση (όσο πιο μικρός ο αριθμός, τόσο μεγαλύτερη η διαφθορά), είναι: διαφθορά (iv) (3,5) > διαφθορά (iii) (3,57) > διαφθορά (v) (3,97) > διαφθορά (ii) (4,35) > διαφθορά (i) (4,67) με μικρέςδιαφοροποιήσεις που δεν έχουν πολύ μεγάλη σημασία επί της ουσίας.
9. ΜΙΑ GROSSOMODOΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ:9.1 Αν θεωρητικά εξουδετερώναμε τη διαφθορά που φτάνει στο 10% του ΑΕΠ (λ.χ. για το 2014 με ΑΕΠ 186,3 δις €, διαφθορά=18,6 δις €) και ακόμη καλύτερα αν εξουδετερώναμε τη συνολική παραοικονομία που μαζί με τη διαφθορά φτάνουν στο 25% του ΑΕΠ (λ.χ. για το 2014, 46,6 δις €), θα μπορούσαμε να αποκτήσουμε πόρους ύψους 46,6 δις € με τους οποίους θα κατεβάζαμε το φανερό δημόσιο χρέος του 2014 (που ήταν 317,6 δις €) στο ποσό των 271 δις €. Τότε ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ θα ήταν 145,5% αντί του εξωφρενικού 170,5 (δηλαδή θετική διαφορά κατά 25%ΑΕΠ όπως προαναφέρθηκε).
10. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Τα συμπεράσματα (από πολλές γωνίες θέασης) επαφίενται στην αντικειμενική, άδολη, ανόθευτη και ανιδιοτελή κρίση των αναγνωστών, οι οποίοι ανήκουν στην κατηγορία των ελεύθερων πολιτών για τους οποίους ισχύει το ρητό «Δε ξεφεύγουν από την προσοχή των συνετών ανθρώπων τα τεχνάσματα των πονηρών (Τους φρονίμους των ανθρώπων αι των πονηρών τέχναι ου λανθάνουσιν, Αίσωπος)».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου