ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ ΧΩΡΙΑ ΤΟΥ ΤΑΥΓΕΤΟΥ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ!

Μονοπάτια, φαράγγια, πέτρινα γεφύρια, χωριά, διαδρομές, έλατα, μαυρόπευκα, ρέματα, μικρά ποτάμια... Όλα αυτά μαζί συνθέτουν την εικόνα του Ταϋγέτου, της οροσειράς της Πελοποννήσου που εκτείνεται μεταξύ των λεκανών

Μεγαλόπολης, Ευρώτα και Μεσσηνίας και μετρά 2.407 μέτρα στην ψηλότερη κορυφή του, τον Αγιολιά.

Η κόρη της Πλειόνης και του Άτλαντα, Ταΰγετη, είναι αυτή που έδωσε το όνομά της στην οροσειρά που στα βυζαντινά χρόνια αναφερόταν με την ονομασία Πενταδάκτυλος, λόγω των 5 κορυφών του και στις πλαγιές του συναντάμε εκτός από μεγάλη ποικιλία χλωρίδας και πανίδας, με 25 αποκλειστικά ενδημικά είδη, πολλά μικρά χωριουδάκια, το καθένα με τη δική του μοναδική ατμόσφαιρα, κάποια εγκαταλελειμμένα, άλλα όχι, όλα, όμως με κύριο γνώρισμα τους τη φύση, το νερό και το παραδοσιακό τους χρώμα.

Γεωργίτσι: το μπαλκόνι του Ταΰγέτου

Στη βορειοανατολική πλευρά του Ταϋγέτου, κοντά στα σύνορα της Λακωνίας με την Αρκαδία, το Γεωργίτσι μάλλον δεν έχει άδικα τον τίτλο «Το μπαλκόνι του Ταϋγέτου». Σε υψόμετρο 970 μέτρων έχει υπέροχη θέα σε μεγάλο μέρος της πεδιάδας της Σπάρτης, ενώ χαρακτηριστικό του είναι το δάσος με τις καστανιές πάνω από τα τελευταία σπίτια του χωριού. Εκτός από τις καστανιές, τα έλατα και τα πλατάνια που μαρτυρούν τη μεγάλη ποσότητα νερού της περιοχής, τα γραφικά, πετρόκτιστα σπίτια του με τις κεραμιδένιες σκεπές χορταίνουν το μάτι όσων το επισκέπτονται, χαρίζοντάς τους μια πραγματική αίσθηση ορεινού χωριού. Οι κάτοικοι είναι λιγοστοί, φτάνοντας τους 300 το χειμώνα, το καλοκαίρι όμως «εκτοξεύονται» στους 2 χιλιάδες και παρ' όλο που το Γεωργίτσι δεν είναι ανεπτυγμένο τουριστικά, αν το επιλέξετε για την επόμενη απόδρασή σας, θα βρείτε σίγουρη θαλπωρή στο ξενοδοχείο και τον ξενώνα του.

Καστόρι: το.. δραστήριο χωριό

Με πλούσια βλάστηση, φαράγγια, ποτάμια, υψόμετρο 500 μέτρων και φύση στου φουλ, το Καστόρι Λακωνίας στα βορειοανατολικά του Ταϋγέτου είναι ιδανικό για πεζοπορία, mountain bike, canyoning, motorcross και άλλες δραστηριότητες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι πιο χαλαροί ταξιδιώτες δεν θα βρουν την απόλαυση και την ξεκούραση στις εικόνες φυσικής ομορφιάς που τους προσφέρει. Το φαράγγι του ποταμού Κάστορα ενδείκνυται για εξερεύνηση, με τη φύση, τις πηγές και τη σπηλιά να πρωταγωνιστούν, αλλά και τα πέτρινα καθίσματα για να ξαποστάσετε μέχρι να ανεβείτε στη μικρή εκκλησία του Αγίου Λουκά μέσα στη σπηλιά.

Αλαγονία: μεσσηνιακή ησυχία

Στις δυτικές πλαγιές του Ταΰγετου, χτισμένη αμφιθεατρικά σε υψόμετρο 800 μέτρων, η Αλαγονία είναι ένα ήσυχο χωριουδάκι, γι' αυτούς που θέλουν η απόδρασή τους να είναι πιο χαλαρωτική και απαλλαγμένη από αστικές συνήθειες. Φανταστείτε ότι στο χωριό ζουν λιγότεροι από 200 κάτοικοι και μπορείτε να το γυρίσετε με γαϊδουράκι ή να πεζοπορήσετε μέσα στο δάσος, περνώντας από τη βρύση του Νίκα και να φτάσετε στη θέση Λουκά, όπου τα ψηλά πλατάνια και ο μικρός καταρράκτης θα... βάλουν φωτιά στη φωτογραφική σας μηχανή. Στον ξενώνα του χωριού, μάλιστα, μπορεί να βρείτε ποδήλατα βουνού για ποδηλασία σε δασικά μονοπάτια που μοιάζουν βγαλμένα από παραμύθι.

Νέδουσα: στο χωριό του Νικηταρά

Βορειοδυτικά του Ταϋγέτου, στα 700 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, βρίσκεται η Νέδουσα, η γενέτειρα του Νικηταρά -γι' αυτό και στο χωριό θα βρείτε την προτομή και το σπίτι του ξακουστού οπλαρχηγού της Επανάστασης του 1821. Το πράσινο, για άλλη μια φορά, χρωματίζει όλο το χωριό, στην είσοδο του οποίου ένα ψηλό γεφύρι και δύο πετρόχτιστοι νερόμυλοι του δίνουν παραμυθένια ατμόσφαιρα, ενώ τα πανέμορφα πέτρινα ξωκλήσια μέσα στη σπηλιά, τραβούν τα βλέμματα των επισκεπτών. Μην παραλείψετε να επισκεφτείτε το γερο-πλάτανο στη θέση Καμίνια, που στο εσωτερικό του χωράει έως και δέκα άτομα.

Αρτεμισία: πράσινο, ναοί και μνημεία

Παραμένοντας βορειοδυτικά του Ταϋγέτου, η Αρτεμισία, σε υψόμετρο 700 μέτρων, είναι από τα μεγαλύτερα χωριά σε γεωγραφική έκταση, χτισμένη στη θέση της αρχαίας Δενθαλιάτιδας. Διαθέτει αξιόλογα ιστορικά μνημεία και αξιοθέατα, μεταξύ των οποίων τα κτίσματα της ιστορικής Μονής του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στο Μελέ, όπου υπάρχουν ερείπια από τη Μεσαιωνική σχολή Μελέ και τα Δημάκεια Εκπαιδευτήρια, την Κάτω Χώρα -που πλέον δεν κατοικείται- με αξιόλογα μνημεία και ερείπια από παλιά κτίσματα, τον παραδοσιακό νερόμυλο του Μίμη Γιαννόπουλου, τα πέτρινα γεφύρια κ.ά.