Δύο εορταστικές εποχές, δυο αντιθετικές διατάσεις της καθημερινότητας αλλά και της ανθρώπινης φύσηςΤο Καρναβάλι με τους ξέφρενους εορτασμούς τελείωσε και ήρθε η σειρά της Σαρακοστής, της περιόδου της εγκράτειας και της αυτογνωσίας που, κατά τη Χριστιανική θρησκεία, οδηγεί στη λύτρωση και την Ανάσταση. Είναι ο επίλογος των βακχικών εορτών της Αποκριάς που ξεκινούν την Τσικνοπέμπτη κι ολοκληρώνονται την Καθαρά Δευτέρα.
Σημείο «συνάντησής» τους, η Καθαρά Δευτέρα, η πρώτη μέρα της μεγάλης Τεσσαρακοστής, η ημέρα που πήρε το όνομά της από τους Χριστιανούς και σηματοδοτεί μια περίοδο νηστείας η οποία διαρκεί 40 μέρες - όσες δηλαδή και οι ημέρες νηστείας του Χριστού στην έρημο - και εορτάζεται 48 ημέρες πριν από την Κυριακή του Πάσχα.
Από παλιά η Καθαρή Δευτέρα, πέρασε στην συνείδηση του λαού, σαν μέρα καθαρμού. Οι βυζαντινοί, την Καθαρή Δευτέρα την ονόμαζαν Απόθεση -Απόδοση, και τελούσαν δρώμενα. Τραγουδούσαν σχετικά άσματα, από τα οποία έχουν σωθεί μικρά μέρη μέχρι στις μέρες μας. «Ίδε το έαρ το καλόν πάλιν επανατέλλει, φέρον υγείαν και χαρά και την ευημερίαν».
Από που προέρχονται τα κούλουμα;
Κούλουμα ονομάζεται η καθαροδευτεριάτικη έξοδος στην εξοχή και το πέταγμα του αετού συνοδεία βεβαίως νηστίσιμων εδεσμάτων.
Ετυμολογικά για την λέξη «Κούλουμα» υπάρχουν πολλές εκδοχές ως προς την προέλευση και τη ερμηνεία. Ο πατέρας της ελληνικής λαογραφίας, Νικόλαος Πολίτης, υποστηρίζει ότι η λέξη προέρχεται από το λατινικό «cuuiulus», που σημαίνει αφθονία, αλλά και τέλος. Μπορεί τα κούλουμα να έχουν τις ρίζες τους στην Αθήνα και να γιορτάζονται κυρίως στο Λόφο του Φιλοπάππου, γιορτάζονται, όμως, και σε όλη την Ελλάδα με έθιμα που είναι άγνωστα στους περισσότερους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου