Νικητές και ηττημένοι στο δρόμο για τη… ΝΟΔΕ Μεσσηνίας

 Του Κώστα Β. Τσερεντζούλια
Τις προηγούμενες ημέρες έγραψα για νικητές και ηττημένους στην κούρσα διαδοχής στη ΝΟΔΕ Μεσσηνίας. Ποιοι είναι όμως οι νικητές και ποιοι οι ηττημένοι σ’ αυτή την ιδιότυπη “μάχη” που δόθηκε; Καταρχάς κερδισμένο είναι το κόμμα, μιας και η λογική των ανθρώπων που είχαν εκφράσει την θέληση να συμβάλλουν με την παρουσία τους στα κοινά του κόμματος κυριάρχησε, με αποτέλεσμα η καρέκλα να μην είναι ο αυτοσκοπός για τους ίδιους, δείχνοντας θετικά στοιχεία για την περαιτέρω πορεία. Κερδισμένοι θα πρέπει να νιώθουν κι όλοι οι νεοδημοκράτες της περιοχής, καθώς απεφεύχθη μια “σύγκρουση” δίχως νόημα και ουσία στο εσωκομματικό πεδίο, εκεί όπου ορισμένοι εξακολουθούν να επιθυμούν μια μάχη με τα “φαντάσματα” που έχουν στοιχειώσει την όλη τους παρουσία. Με την ενότητα βέβαια να μένει να φανεί και στην πράξη, είναι μια μεγάλη ευκαιρία για τη ΝΟΔΕ να αποδείξει ότι μπορεί να συνεχίσει σε ένα δρόμο έξω και πέρα από νοοτροπίες που κατά το παρελθόν πλήγωσαν την παράταξη κι όλοι μαζί στην πράξη να στείλουν ηχηρό μήνυμα εντός κι εκτός του κόμματος.
Όσο για τους ηττημένους; Φυσικά και δεν πρόκειται για όσους είχαν το θάρρος να διεκδικήσουν ή να εκφράσουν την θέληση για να εμπλακούν ακόμα πιο ενεργά στο κόμμα. Η ήττα αφορά αποκλειστικά εκείνους που επιχείρησαν να χειραγωγήσουν, να κατευθύνουν και να προλάβουν καταστάσεις, να εμφανιστούν ως οι ρυθμιστές μιας υπόθεσης και ως οι παράγοντες που ο λόγος τους ή η πρότασή τους θα… πέρναγε στην διαδικασία. Δεν είναι δε και λίγοι όσοι εκτέθηκαν εσωκομματικά επιχειρώντας να ορθώσουν πολιτικό… ανάστημα, μεγαλύτερο από το μπόι τους. Και δύο ακόμα παρατηρήσεις. Πρώτα απ’ όλα είναι καιρός όλοι μαζί να απαιτήσουν ν’ αλλάξει αυτή η τραγική διαδικασία ανάδειξης του νομαρχιακού οργάνου, το οποίο πρέπει να επιλέγουν απ’ ευθείας τα μέλη. Έτσι θα κοπεί και η όρεξη διάφορων παραγοντίσκων.
Κι όλα αυτά πρέπει να τεθούν επιτακτικά στο συνέδριο που έρχεται και το οποίο – ως καταστατικό – οφείλει να εκσυγχρονίσει στην ουσία τον κομματικό μηχανισμό. Όσο για την δεύτερη παρατήρηση, έχει να κάνει με τα… φαντάσματα που ορισμένοι βλέπουν παντού, ειδικά αν πρόκειται για ακραιφνείς υποστηριχτές του ενός ή του άλλου, του Σαμαρά, του Μητσοτάκη, του Καραμανλή κ.λπ. Δεν θα ήταν άσχημη επιλογή να ασχοληθούν με κάτι που τους ταιριάζει περισσότερο, τόσα και τόσα χόμπι υπάρχουν. Ας το δοκιμάσουν.