Παλιά, πολύ παλιά, ξέραμε για τον «βουλευτή Καλοχαιρέτα»: καλτ φιγούρα της ελληνικής σκηνής μέσα από το βίωμα της καθημερινής λογικής βουλευτών της εποχής, που δεν γλίτωσαν από τη σάτιρα – αλλά καλό για αυτούς, γιατί έτσι κάτι έμεινε κι από δαύτους στην ελληνική ιστορία, όχι βέβαια την πολιτική, αλλά, έστω τη θεατρική…Ξαφνικά, μέσα από το πουθενά, ο κ. Καλοχαιρέτας επέστρεψε και είναι ξανά μαζί μας!
Πώς έλεγε ο Σπαθάρης «ο Καραγκιόζης φούρναρης»; Κάτι τέτοιο. Αλλωστε, όλοι αυτοί, το ίδιο πρόσωπο είναι: το πρόσωπο της ελληνικής κακοδαιμονίας του κυρίαρχου απατεωνίσκου όλων των επιπέδων, που δεν επιτρέπει με τίποτα να φύγει αυτός ο τόπος από το παλιό βαλκάνιο…
Ο κ. Καλοχαιρέτας επέστρεψε. Όχι ως απλός επαρχιώτης βουλευτής του ΄60, αλλά ως πρωθυπουργός του 21ου αιώνα! [Γεγονός που από μόνο του μας δείχνει αυτό που όλοι βέβαια γνωρίζουμε: πόσες δεκαετίες πίσω έχουμε γυρίσει…] Η θεαματική αυτή επιστροφή του κ. Καλοχαιρέτα στο ύπατο πολιτικό αξίωμα, δεν είναι φυσικά τίποτα άλλο από το αποτέλεσμα της επιστροφής, του άκρατου λαϊκισμού, της κοροϊδίας και του ψέματος στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής. Καλοχαιρέτας ήταν και πριν βγει στους δρόμους της Σύρου να σφίγγει παλάμες. Καλοχαιρέτας ήταν απ’ όταν «έσκιζε» τα μνημόνια της «Μάνταμ Μέρκελ γκόου χόμ». Τώρα απλώς κάνει και την παράσταση στο δρόμο. Ξεχνάει όμως πίσω από όλα αυτά ότι πριν από έναν μήνα είχε περίπου εκατό νεκρούς στην Αττική. Οι περισσότεροι εκ των οποίων χάθηκαν από την ανικανότητα κυβέρνησης και κράτους που έκλεισαν τη Μαραθώνος και τους οδήγησαν στην κόλαση της φωτιάς χωρίς επιστροφή. Αυτοί δεν υπάρχουν. Πάνε οι άνθρωποι. Δεν υπήρξαν ποτέ. Ένας μήνας ήταν πολύς. Τώρα είναι ώρα για γελάκια… Δεν έμεινε καμιά τύψη. Ξεχνάει επίσης, ότι η περίφημη «έξοδός» του από τα μνημόνια που αντί να τα κάψει έκαψε τον ελληνικό λαό με παραπάνω 100 αχρείαστα δις χρέους, είναι ένα ακόμα γελοίο παραμύθι της Χαλιμάς. Και ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να βουλιάζει μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο στην κινούμενη άμμο. Τώρα που βρίσκει την καρδιά και τη διάθεση με όλα αυτά να τρέχει και να κάνει τον Καλοχαιρέτα, αλλά και και τον Μαυρογιαλούρο μαζί, δύο σε ένα, γιατί έχει ήδη βάλει μπρος τη μηχανή με τα ταξίματα, αυτό είναι ένα ερώτημα. Τι να απαντήσει κανείς; Εκείνος ξέρει… Αν όμως δεν ξέρει, ας δει καμιά ασπρόμαυρη ταινία: θα καταλάβει πότε και πώς τελειώνουν όλοι αυτοί: Μαυρογιαλούροι και Καλοχαιρέτες…
Ο κ. Καλοχαιρέτας επέστρεψε. Όχι ως απλός επαρχιώτης βουλευτής του ΄60, αλλά ως πρωθυπουργός του 21ου αιώνα! [Γεγονός που από μόνο του μας δείχνει αυτό που όλοι βέβαια γνωρίζουμε: πόσες δεκαετίες πίσω έχουμε γυρίσει…] Η θεαματική αυτή επιστροφή του κ. Καλοχαιρέτα στο ύπατο πολιτικό αξίωμα, δεν είναι φυσικά τίποτα άλλο από το αποτέλεσμα της επιστροφής, του άκρατου λαϊκισμού, της κοροϊδίας και του ψέματος στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής. Καλοχαιρέτας ήταν και πριν βγει στους δρόμους της Σύρου να σφίγγει παλάμες. Καλοχαιρέτας ήταν απ’ όταν «έσκιζε» τα μνημόνια της «Μάνταμ Μέρκελ γκόου χόμ». Τώρα απλώς κάνει και την παράσταση στο δρόμο. Ξεχνάει όμως πίσω από όλα αυτά ότι πριν από έναν μήνα είχε περίπου εκατό νεκρούς στην Αττική. Οι περισσότεροι εκ των οποίων χάθηκαν από την ανικανότητα κυβέρνησης και κράτους που έκλεισαν τη Μαραθώνος και τους οδήγησαν στην κόλαση της φωτιάς χωρίς επιστροφή. Αυτοί δεν υπάρχουν. Πάνε οι άνθρωποι. Δεν υπήρξαν ποτέ. Ένας μήνας ήταν πολύς. Τώρα είναι ώρα για γελάκια… Δεν έμεινε καμιά τύψη. Ξεχνάει επίσης, ότι η περίφημη «έξοδός» του από τα μνημόνια που αντί να τα κάψει έκαψε τον ελληνικό λαό με παραπάνω 100 αχρείαστα δις χρέους, είναι ένα ακόμα γελοίο παραμύθι της Χαλιμάς. Και ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να βουλιάζει μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο στην κινούμενη άμμο. Τώρα που βρίσκει την καρδιά και τη διάθεση με όλα αυτά να τρέχει και να κάνει τον Καλοχαιρέτα, αλλά και και τον Μαυρογιαλούρο μαζί, δύο σε ένα, γιατί έχει ήδη βάλει μπρος τη μηχανή με τα ταξίματα, αυτό είναι ένα ερώτημα. Τι να απαντήσει κανείς; Εκείνος ξέρει… Αν όμως δεν ξέρει, ας δει καμιά ασπρόμαυρη ταινία: θα καταλάβει πότε και πώς τελειώνουν όλοι αυτοί: Μαυρογιαλούροι και Καλοχαιρέτες…
Γ. Μαλούχος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου