Ανταρσία στο Μωριά: «Η αυτοκτονία δεν είναι λύση, η οργανωμένη πάλη, όμως, είναι!»

 ‘Οι εργαζόμενοι  θα πρέπει θα πρέπει να διεκδικήσουν με μαζικό κίνημα να προσληφθούν με σύμβαση αορίστου χρόνου και πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.» Αυτό τονίζει σε δελτίο τύπου με αφορμή την απόπειρα αυτοκτονίας που έκανε πρόσφατα μια γυναίκα  συμβασιούχος στην Καλαμάτα, η Ανταρσία στο Μωριά- Συμπόρευση για την Ανατροπή.

Το δελτίο τύπου αναφέρει τα εξής:

«Λίγες εβδομάδες πριν, μία συμπολίτισσα μας ανέβηκε στην ταράτσα του Δημαρχείου Καλαμάτας, απειλώντας να αυτοκτονήσει επειδή δεν ανανεώθηκε η σύμβαση της με τον Δήμο. Η γυναίκα, ευτυχώς, δεν αυτοκτόνησε και, στη συνέχεια, της δόθηκε «χάρη» από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και η σύμβασή της ανανεώθηκε.

Απόπειρα αυτοκτονίας έγινε και στο υπουργείο Οικονομικών στην Αθήνα, όπου εργαζόμενοι από την ΠΟΕ-ΟΤΑ πραγματοποιούν απεργία πείνας με στόχο να πάρουν πίσω τις δουλειές που κυβέρνηση, ΕΕ και Περιφέρειες-Δήμοι τούς στερούν. Η απόπειρα αυτή είχε «αίσιο τέλος», χωρίς, ωστόσο να δοθεί «χάρη» στον εργαζόμενο από τον ΠτΔ.

Οι περιπτώσεις αυτές δεν είναι καθόλου μεμονωμένες. Σε αντίθεση με τη «μαγική εικόνα» της κυβέρνησης ότι τάχα βγήκαμε από τα μνημόνια, καθημερινά μεγάλο μέρος της εργατικής τάξης οδηγείται στην απόγνωση, από τη φτώχεια και τη διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, που η ίδια η κυβέρνηση προωθεί μαζί με την ΕΕ και το μεγάλο κεφάλαιο.

Αντικειμενικά, θα ήταν αδύνατο οι χιλιάδες απολυμένοι και επισφαλώς εργαζόμενοι στους Δήμους και στις Περιφέρειες της χώρας να απειλούν να αυτοκτονήσουν αν δεν τούς ανανεώνουν τη σύμβαση. Αυτό που είναι, ωστόσο, πραγματικά δυνατό είναι οι εργαζόμενοι να διεκδικήσουν με μαζικό κίνημα να προσληφθούν με σύμβαση αορίστου χρόνου και πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Η Ανταρσία στο Μωριά- Συμπόρευση για την Ανατροπή

• Συμμετέχει στο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου, αντιτιθέμενη στις 8μηνες συμβάσεις εργασίας που προωθούν οι μνημονιακές επιταγές για τις περιφέρειες.
• Για να δώσουμε «φωνή» στα κινήματα των ανέργων και των επισφαλώς εργαζομένων, που μπορούν να διεκδικήσουν μια καλύτερη ζωή.
• Για ένα κίνημα εντός και εκτός του Περιφερειακού Συμβουλίου που μπορεί να ανατρέψει τις πολιτικές κυβερνήσεων, ΕΕ και Κεφαλαίου, που έχουν στόχο την πλήρη εξαθλίωση των εργαζομένων.

Κανένας  μόνος του απέναντι στην κρίση.

Ένας για όλους και όλοι για έναν.»