Γράφει η Αντωνία Μπούζα
Το ενδεχόμενο της υλοποίησης του κυβερνητικού σχεδίου για την ανάπτυξη στο αεροδρόμιο της Καλαμάτας Διεθνούς Κέντρου Εκπαίδευσης πιλότων στρατιωτικών αεροσκαφών, ενέχει πολλές δυσκολίες, αναστατώσεις και προβλήματα.
Προβλήματα που θα ενταθούν ιδίως στο Δήμο Μεσσήνης και στο Δήμο Πύλου – Νέστορος, αφού η προτεινόμενη συμφωνία θα αφορά δέσμευση για 20 χρόνια του τουριστικού «φιλέτου» της Μεσσηνίας στις ανάγκες των εκπαιδευτικών αναγκών, ενώ θα επηρεάσει δυσμενέστατα την πρωτεύουσα του Δήμου Μεσσήνης.
Η πόλη της Μεσσήνης, η οποία εκτός άλλων προβλημάτων που παραμένουν άλυτα και με αυτήν την προοπτική, θα οδηγηθεί σταδιακά στο περιθώριο κάθε αναπτυξιακής πρωτοβουλίας.
Αν μάλιστα ισχύσει και ο κρυφός σχεδιασμός για τη λειτουργία σταθμού μεταφόρτωσης απορριμμάτων από κοινού με την Καλαμάτα και τη Δυτική Μάνη πλησίον της Μεσσήνης, ίσως οι κάτοικοι να πρέπει να κληθούν να απαντήσουν στο δίλημμα, αν θέλουν να ζήσουν αξιοπρεπώς ή θα επιτρέψουν να υποβαθμιστεί ακόμη περισσότερο η ποιότητα ζωής τους.
Η εν λόγω συμφωνία που συζητείται με το Ισραήλ, ίσως δείχνει θετική ως προς την ισχυροποίηση της γεωπολιτικής θέσης της Χώρας μας και της εξωτερικής μας πολιτικής.
Είναι δυσμενής όμως, σε ότι αφορά την ποιότητα ζωής και κατεύθυνσης ανάπτυξης της Μεσσηνίας.
Ας αναλύσουμε κάποια στοιχεία που έχουν δει το φως της δημοσιότητας σχετικά με την Ισραηλινή πρόταση. Αφορά αρχικά εκπαίδευση στο αεροδρόμιο της Καλαμάτας , πιλότων Ελλήνων και Ισραηλινών, αλλά και άλλων εκπαιδευόμενων από χώρες της Ανατολής και όχι μόνο. Ως εκπαιδευτικά μέσα, θα συνεχίσουν να πετούν μέχρι το 2023 τα θορυβώδη αεροσκάφη Τ2, ενώ κύρια εκπαιδευτικά μέσα, θα είναι τα Τ6 Texan και θα προστεθούν και αεροσκάφη Μ-346.
Θα υπάρξει και η αναγκαία υποστήριξη, συντήρηση, επισκευή και δοκιμές των κινητήρων των πτητικών μέσων (ως γνωστόν προκαλούν έντονη ηχορύπανση).
Στη συμφωνία μιλούν για 3500 ώρες πτήσης ετησίως.
Δηλαδή, κάθε μέρα στον εναέριο χώρο πάνω από την πόλη της Μεσσήνης κυρίως, θα πετούν περίπου 10 αεροσκάφη και πιθανώς περισσότερα, πάνω από 10 ώρες ημερησίως, τα οποία για να ολοκληρώσουν μία εκπαιδευτική πτήση, απογειώνονται και προσγειώνονται αρκετές φορές και φυσικά δεν μπορούν να παρεκκλίνουν από την καθορισμένη πορεία του συγκεκριμένου κύκλου προσέγγισης στον αεροδιάδρομο. Με λίγα λόγια, σε κάθε μία ώρα πτήσης, θα περνά πάνω από την πόλη της Μεσσήνης το κάθε ένα αεροσκάφος περίπου 12 φορές, ήτοι όλα μαζί πάνω από 120 φορές, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ακουστική όχληση που θα δημιουργούν, τους κάθε λογής κινδύνους και την σίγουρη περιβαλλοντική υποβάθμιση.
Άλλο επίσης ανησυχητικό θέμα, αφορά την πιθανότητα επαναλειτουργίας του πεδίου βολής Σχίζας, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες της εκπαίδευσης.
Βέβαια με αυτά τα δεδομένα, η τουριστική ανάπτυξη της περιοχής φυσικά δεν θα μπορεί να συνεχιστεί, ούτε να υπάρξει νέα προοπτική. Ζητούμενο είναι σε τέτοιο ενδεχόμενο, να ξεκαθαρίσει και το μέλλον του πολιτικού αεροδρομίου Καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, το οποίο ήδη από αστοχίες των νέων υπευθύνων της τουριστικής Περιφερειακής πολιτικής, οδηγείται σε απαξίωση, καίτοι έφτασε επί ημερών διοίκησης Τατούλη, να είναι το ταχύτερα αναπτυσσόμενο Περιφερειακό Ευρωπαϊκό αεροδρόμιο .
Ακούσαμε κάποιους πολιτικούς εκπροσώπους μας, που δυστυχώς επιδερμικά αποδέχτηκαν αυτόν τον κυβερνητικό σχεδιασμό, χωρίς όμως να αναλύσουν όλες τις αρνητικές παραμέτρους του θέματος.
Μένει να ακούσουμε και την Περιφερειακή και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, που ανεξηγήτως, σιωπούν μέχρι στιγμής, αλλά και να ζητήσουμε επίσημη ενημέρωση για τους σχεδιασμούς αυτούς.
Ας αναλογιστούμε όμως, πως με ότι αποφασιστεί ΣΗΜΕΡΑ, θα δεσμευτεί για 20 χρόνια ο τόπος και θα επηρεαστεί η ανάπτυξη και η ποιότητα ζωής των πολιτών στο ΜΕΛΛΟΝ.
Η Αντωνία Μπούζα είναι περιφερειακή σύμβουλος Πελοποννήσου – Υπεύθυνη Μεσσηνίας «ΝΕΑΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ» – Πρώην Αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου