Ολα τα φώτα είναι στραμμένα στον κλάδο του ελαιολάδου αυτή την περίοδο, σε μια συγκυρία που όμοιά της δεν έχει υπάρξει στα πρόσφατα χρονικά. Αν και οι λόγοι δεν ταιριάζουν απαραίτητα στο προφίλ των προϊόντων που διακρίνονται στη λίστα των κορυφαίων επιλογών του Ελαίας Καρπός, αυτό το ανθολόγιο με τον «αφρό» του ελληνικού ελαιολάδου προσφέρει μια απόλυτη και διαχρονική απάντηση στο ερώτημα που εμμέσως τίθεται αυτό τον καιρό: Αξίζει τελικά το ελαιόλαδο και πόσο; Το ποιοτικό ελαιόλαδο είναι πέραν όλων των άλλων πολιτισμικό κεφάλαιο και ως τέτοιο το διαχειρίζονται οι μικροί παραγωγοί και οι συλλογικές προσπάθειες που ξεχωρίζουν σε αυτή την ετήσια έκδοση. Όταν η διαχείρισή του γίνεται σωστά, εισέρχεται στη σφαίρα του κλασικού, μακριά από τις διακυμάνσεις των αγορών.
Κάθε μία από τις προσπάθειες που διακρίνονται φέτος, αποτελούν μια μοναδική ευκαιρία επικοινωνίας του ιστορικού βάθους της χώρας και εντυπωσιάζει η ποικιλομορφία της γευστικής έκφρασης, η οποία επιτυγχάνεται σε μια τόσο στενή χωρική γραμμή.
Πέρα από το σήμα κατατεθέν, την Κορωνέικη, του ελλαδικού χώρου, οι παραγωγοί πέτυχαν το ξεχωριστό με ποιοτικές ελαιοποιήσεις σε επιτραπέζιες ποικιλίες Αμφίσης, Καλαμών και Χονδροελιά Χαλκιδικής. Ζωτικό χώρο κερδίζουν τοπικές ποικιλίες που μέχρι πολύ πρόσφατα θεωρούνταν niche και ακόμη πιο σπάνιες όπως το Θιακό της Ιθάκης, η Γαλανή της Χαλκιδικής και η λακωνική Σμερτολιά.
Την ίδια στιγμή και για πολλούς παραγωγούς, η βιολογική καλλιέργεια έχει ταυτιστεί με την ελαιοκαλλιέργεια, ενώ η προσέγγιση στη συσκευασία δείχνει πιο ώριμους επιχειρηματίες που δεν θέλουν απλά να εντυπωσιάσουν, αλλά να δώσουν μια υψηλής αισθητικής τελευταία πινελιά, σε ένα έργο τέχνης που συμπυκνώνει πολυετείς προσπάθειες στον ελαιώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου