Η απόφαση του ΣΤΕ για την ΠΟΠ ελιά Καλαμάτας παίζει τον ρόλο του δολώματος στην φάκα της ΚΑΠ και των μεγαλεμπόρων.
Τώρα κλαίνε με «μαύρο δάκρυ» οι Μεσσήνιοι βουλευτές της ΝΔ και της Νέας Αριστεράς, περιφερειακοί σύμβουλοι, δήμαρχοι, η Ένωση και ομάδες παραγωγών κ.α., την ίδια στιγμή που τα στελέχη και οι βουλευτές των ίδιων κομμάτων σε Αγρίνιο, Φωκίδα, Λακωνία κ.α. αισθάνονται δικαιωμένοι και πανηγυρίζουν. Πριν λίγο καιρό, όλοι ήταν σε αντίθετους ρόλους καθώς οι Μεσσήνιοι πανηγύριζαν, ενώ οι άλλοι «φώναζαν» πως καταστρέφονταν.
Βεβαία και οι μεν και οι δε «ξεπλένουν» την πολιτική της ΕΕ και την ΚΑΠ, αφού το μοναδικό πρόβλημα που εντοπίζουν αφορά, όπως λένε, τη λειψή «εθνική στρατηγική για την ΚΑΠ» και όχι την ίδια την ΚΑΠ και την ΕΕ.
Είναι άλλωστε αναγκασμένοι να την «ξεπλύνουν», αφού οι παραγωγοί σ’ όλη την Ευρώπη, με τις μεγάλες και δυναμικές κινητοποιήσεις τους, ανέδειξαν τις ευθύνες της ΚΑΠ για την κατάσταση που επικρατεί στον πρωτογενή τομέα.
Την ίδια κοινή γραμμή είχαν και κατά την διάρκεια των αγροτικών κινητοποιήσεων. Τότε έλεγαν ότι «δεν είναι σωστό να κλείνουν οι δρόμοι» ακόμη και αν έβρισκαν δίκαιο το πλαίσιο αιτημάτων των αγροτών. Δεν είναι άλλωστε λίγες οι φορές που προσπάθησαν να διασπάσουν το οργανωμένο αγροτικό κίνημα, μιλώντας για «αγρότες κομματικά υποκινουμένους», δηλαδή, για αγρότες χωρίς πραγματικά και σοβαρά προβλήματα.
Όλοι αυτοί, που για πρώτη φορά πριν λίγες μέρες, είδαν τούρκικες ελιές να λέγονται Καλαμάτας, αν πάνε μέχρι τα σούπερ μάρκετ θα δουν και πατάτες Αιγύπτου να είναι Μεσσήνης και γάλα από την Βουλγαρία «να φτιάχνει» ελληνική φέτα. Θα δουν πορτοκάλια, που οι Έλληνες μεταποιητές και εξαγωγείς εισάγουν από φυτείες τους στην Αίγυπτο. Θα δουν σταφίδα Τουρκίας να κάνει παρέλαση, την ίδια ώρα που η ελληνική έχει «τελειώσει από την αγορά». Ακόμη και η ελιά καλαμών εισάγεται από Χιλή, Τυνησία, Μαρόκο και Τουρκία χρόνια τώρα με τις ευλογίες της ΕΕ και σαν μέτρο πίεσης της τιμής προς τα κάτω.
Φορείς και κυβερνητικοί εκπρόσωποι κοροϊδεύουν τους παραγωγούς μπροστά στα μούτρα τους, «κόπτονται» δήθεν για τις αθρόες εισαγωγές και τις ελληνοποιήσεις. Με τις πλάτες της κάθε κυβέρνησης, της Ε.Ε. και της Κ.Α.Π., οι μεγαλέμποροι είτε αισχροκερδούν, είτε εισάγουν ανεξέλεγκτα. Είναι προκλητικό να κάνουν τους ανήξερους. Ο ένοχος για εισαγωγές προϊόντων από τρίτες χώρες, ενώ τα ίδια προϊόντα παράγουμε και στην χώρα μας, έχει ονοματεπώνυμο: Ε.Ε. και κυβερνήσεις διαχρονικά!
Το πρόβλημα των αγροτών δεν το λύνει η “ετικέτα”. Οι Μεσσήνιοι μεγαλέμποροι και τυποποιητές φέρνουν ελιές από άλλες περιοχές της Ελλάδας, κάνουν εισαγωγές από τρίτες χώρες, με μοναδικό στόχο το κέρδος τους, που σημαίνει χαμηλές τιμές παραγωγού. Την ίδια στιγμή το κόστος παραγωγής της ελιάς καλαμών έχει εκτοξευτεί (λόγο αναγκαίων ραντισμάτων, ιδιομορφία της καλλιέργειας κτλ). Το 2024 η ελιά καλαμών πήγε όλη προς ελαιοποιηση, όπου βέβαια υπήρχε, αφού η ακαρπία είχε τσακίσει την παραγωγή.
Η πραγματικότητα δεν κρύβεται. Ο παραγωγός παράγει ποιοτικό προϊόν που μένει απροστάτευτο «στα δόντια» των μεγαλεμπόρων και έχει εξευτελιστική τιμή. Την ίδια στιγμή ο καταναλωτής αυτό το ποιοτικό προϊόν το αγοράζει έως και 10 φορές επάνω. Οι παραγωγοί ξέρουν καλύτερα από τον καθένα ότι το ΠΟΠ δίνει στην πράξη 0.10-0.30 λεπτά του ευρώ στον παραγωγό υπό «προϋποθέσεις», την ίδια στιγμή που στον τυποποιητή, εξαγωγέα δίνει 2-3 ευρώ ανά συσκευασία. Σε όλη την Ελλάδα οι μεσάζοντες – εξαγωγείς – μεγαλέμποροι καταληστεύουν τους αγρότες τους το ίδιο.
Οι αγρότες ξέρουν ότι, η μόνη λύση σήμερα είναι η οργάνωση, η διεκδίκηση, ο συλλογικός αγώνας. Μόνο με αγώνες έχουν κερδίσει, όσα έχουν κερδίσει. Οι παραγωγοί σε όλη την χώρα έχουν κοινά προβλήματα και κοινό συμφέρον και δεν αλλάζει από περιοχή σε περιοχή. Με τα πόδια, με τα τρακτέρ, με κάθε μορφή αγώνα, οργανωμένα να δώσουν τη μάχη ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την ΚΑΠ και τις κυβερνήσεις που την υλοποιούν, για χάρη των μεγαλεμπόρων και των εξαγωγέων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου