Συζήτηση στο Φεστιβάλ Ελαιολάδου
ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΗ ΑΒΕΕ
“Πολλοί δεν το γνωρίζουν αλλά το ότι έχουμε μια μεγάλη τουριστική ανάπτυξη οφείλεται στις καθαρές θάλασσές μας, κάτι που οφείλεται στα διφασικά κυρίως ελαιοτριβεία, κάτι που οφείλεται στα πυρηνελαιουργεία, τα οποία απορροφούν τον διφασικό τους ελαιοπηρύνα”. Το ότι η βελτίωση της οικονομίας του τόπου, μέσα από την ανάπτυξη της ελαιοκομίας και του τουρισμού εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από μια αλυσίδα, η οποία ξεκινάει από τα πυρηνελαιουργεία, παρουσίασε ο εκπρόσωπος της “Μεσσηνιακής ΑΒΕΕ”, του πυρηνελαιουργείου Μαργέλη όπως είναι γνωστό στο περισσότερο κόσμο, Φώτης Δρακόπουλος, σε εισήγησή του με θέμα “Περιβάλλον και πυρηνελαιουργεία”, στο πλαίσιο του 10ου Φεστιβάλ Ελαιολάδου και Επιτραπέζιας Ελιάς Καλαμάτας, που πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο…
Τα πυρηνελαιουργεία ή κάποια πυρηνελαιουργεία στοχοποιούνται επί χρόνια από συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα για πιθανές συνέπειες της λειτουργίας τους στην ποιότητα του περιβάλλοντος και την υγεία πολιτών. Είναι πρόσωπα που αποφάσισαν να διακόπτεται καθημερινά επί έξι ώρες η λειτουργία των πυρηνελαιουργείων, όταν το ζητούμενο ήταν να μη χάνεται χρόνος και να γίνεται η επεξεργασία του υδαρού ελαιοπυρήνα το ταχύτερο. Είναι και το κράτος που περιγράφει τον υδαρό ελαιοπυρήνα ως απόβλητο, όταν από αυτό τα πυρηνελαιουργεία βγάζουν πολλά προϊόντα, εξαιρετικής ποιότητας, εφαρμόζοντας στην πράξη και απόλυτα την κυκλική οικονομία
“Εάν ρωτήσεις τον περισσότερο κόσμο τι είναι ένα πυρηνελαιουργείο, θα σου πει ότι είναι επιχείρηση που επιβαρύνει το περιβάλλον, απειλεί τη δημόσια υγεία με σκοπό το κέρδος” είπε ο Φώτης Δρακόπουλος στην εισήγησή του και συνέχισε: “Πολλοί θεωρούν ότι τα πυρηνελαιουργεία αποτελούν εστίες δυσοσμίας, βρωμίζουν, κερδοσκοπούν υποβαθμίζοντας το περιβάλλον. Με λίγη φαντασία θα μπορούσε κάποιος να φανταστεί εργοστασιάρχες με χρυσά κουτάλια να τρώνε και να χαίρονται τον πλούτο τους, αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεών τους στο περιβάλλον και στους συνανθρώπους τους.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Είναι αυτό αλήθεια; Δεν είναι έτσι”.
Ο εκπρόσωπος της Μεσσηνιακής ΑΒΕΕ εξήγησε: “Φυσικά τα πυρηνελαιουργεία παράγουν ρύπους, αυτό είναι αλήθεια. Άλλωστε το κράτος γνωρίζει ότι τα πυρηνελαιουργεία παράγουν ρύπους και γι’ αυτό έχει κλιμάκια ελέγχου, τα οποία ανελλιπώς εξετάζουν όχι αν το πυρηνελαιουργείο ρυπαίνει αλλά το βαθμό στον οποίο ρυπαίνει. Αν δηλαδή είναι μέσα στα θεσμοθετημένα όρια οι ρύποι. Ελάχιστες είναι εκείνες οι ανθρώπινες δραστηριότητες που δεν παράγουν κανέναν απολύτως ρύπο. Όποιος έκανε ένα ζεστό μπάνιο πριν έρθει εδώ σήμερα, όποιος ήρθε με το αυτοκίνητό ή το μηχανάκι του, σε ένα βαθμό παρήγαγε ρύπους. Το ίδιος και όποιος έχει παράξει έστω και ένα κιλό λάδι”.
Ο κ. Δρακόπουλος επισημαίνοντας ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος και η σημασία των πυρηνελαιουργείων ανέφερε: “Είναι γεγονός ότι προκειμένου να παραχθεί αυτός ο χρυσός, το πολύτιμο ελληνικό ελαιόλαδο που μας γεμίζει υπερηφάνια και αποτελεί στοιχείο της πολιτιστικής μας ταυτότητας, παράγεται και το αντίστοιχο υποπροϊόν, το απόβλητο για το κράτος, ο ελαιοπυρήνας. Υπολογίζεται ότι για κάθε τόνο ελαιολάδου, για τα διφασικά ελαιοτριβεία παράγονται τέσσερις με πέντε τόνοι ελαιοπυρήνα, ενώ για τα τριφασικά ελαιοτριβεία παράγονται δύο με τρεις τόνοι ελαιοπυρήνα και ένας με δύο τόνοι λιόζουμα, τα οποία ύστερα από κάποια διαδικασία αφήνονται στη φύση. Αυτό δεν είναι καθόλου ασήμαντη πληροφορία. Γιατί μόλις μερικά ελαιοτριβεία, μόλις δύο-τρία μεσαίου μεγέθους ελαιοτριβεία, αν δεν διαχειριστούν σωστά το υποπροϊόν αυτό τότε το οργανικό τους φορτίο μπορεί να φτάσει τον Βιολογικό Καθαρισμό της Καλαμάτας. Το κράτος το γνωρίζει αυτό και αδειοδοτεί μονάδες, όπως τα πυρηνελαιουργεία, προκειμένου να υπάρξει μια διέξοδος”.
Όπως επιπλέον εξήγησε, η πλειοψηφία των ελαιοτριβείων δεν μπορεί να συνεχίσει τη διαδικασία της λειτουργίας για πάνω από μερικά 24ωρα εάν δεν έχει έναν αδειοδοτημένο φορέα να παραλάβει αυτό το υποπροϊόν, που επανέλαβε ότι το κράτος χαρακτηρίζει απόβλητο. Σημείωσε μάλιστα ότι υπάρχουν ελαιοτριβεία που τα Χριστούγεννα, τη μόνη μέρα που το πυρηνελαιουργείο της Μεσσηνιακής ΑΒΕΕ διακόπτει τη λειτουργία του, τηλεφωνούν στην εταιρία “και λένε παρακαλώ η πλατεία μου είναι γεμάτη πρέπει να αλέσω, άσε μου να αδειάσω ένα αυτοκίνητο. Τόσο σημαντικός είναι λοιπόν ο ρόλος των πυρηνελαιουργείων για τα ελαιοτριβεία, που δεν μπορούν να συνεχίσουν την παραγωγή τους χωρίς αυτά”.
Ο κ. Δρακόπουλος υπογράμμισε ότι “τα πυρηνελαιουργεία αποτελούν αυτή τη στιγμή τη μόνη αποδεδειγμένη λύση για τη διαχείριση του ελαιοπυρήνα. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της παραγωγής του ελαιολάδου. Χωρίς πυρηνελαιουργεία δεν υπάρχει ελαιόλαδο σήμερα”.
Μετά από όλα αυτά ο εκπρόσωπος της Μεσσηνιακής ΑΒΕΕ τόνισε ότι τα πλεονεκτήματα από τη λειτουργία της μονάδας του υπερνικούν τα όποια μειονεκτήματα και αποτελεί μια έντιμη επιχείρηση με σημαντικό κοινωνικό έργο. Στο πλαίσιο αυτού του κοινωνικού έργου και της γενικότερης συμβολής του πυρηνελαιουργείου στην οικονομία σημείωσε: “Στηρίζουμε τα ελαιοτριβεία ενεργειακά, δίνοντας τους το πυρηνόξυλο που χρειάζονται προκειμένου να παράγουν θερμά νερά αλλά και οικονομικά αγοράζοντας το υποπροϊόν της πυρήνας. Μάλιστα φέτος χτύπησε ρεκόρ η τιμή της πυρήνας. Είναι τόσα τα έσοδα που προκύπτουν σε ένα ελαιοτριβείο από την πυρήνα που είναι ικανά να καλύψουν σε μερικές περιπτώσεις τα λειτουργικα έξοδα εξ ολοκλήρου ή ακόμα και ανάγκες εκσυγχρονισμού του ελαιοτριβείου σε ορισμένες περιπτώσεις. Αυτό κατευθείαν επηρεάζει και τον παραγωγό, γιατί το εκθλιπτικό δικαίωμα στη Μεσσηνία έχει παραμείνει χαμηλό ή τουλάχιστον σταθερό σε μερικές περιπτώσεις και αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει εάν τα ελαιοτριβεία δεν είχαν αυτά τα έσοδα από την πυρήνα. Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας τα ελαιοτριβεία μπορεί να χρειάζεται να πληρώνουν κιόλας για να φύγει η πυρήνα από το χώρο τους. Στηρίζουμε τον κλάδο των μεταφορών. Είμαστε μια εξαγωγική εταιρία, όπως τα περισσότερα πυρηνελαιουργεία στο Νομό, το 90% του τζίρου μας προέρχεται από εξαγωγές. Το κράτος λοιπόν παίρνει και από εκεί κάποια έσοδα”.
Σε ο,τι αφορά τη Μεσσηνιακή ΑΒΕΕ, ο κ. Δρακόπουλος ανέφερε η εταιρία ιδρύθηκε το 1967 από τον Ηλία και Αλέξανδρο Μαργέλη και το πυρηνελαιουργείο λειτουργεί ανελλιπώς 57 χρόνια, πάντα από την ίδια οικογένεια, από τα παιδιά και των εγγόνια των ιδρυτών.
Σημείωσε ότι είναι από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις στον κλάδο, “αν και δεν είναι η μεγαλύτερη από πλευράς τζίρου είναι σίγουρα η πιο εξελιγμένη από πλευράς έρευνας και σύγχρονων τεχνικών παραγωγής”.
Πρόσθεσε ότι “έχουμε καινοτομία δικιά μας με μείωση των εκπομπών κατά 30% και όλες μας οι δεξαμενές είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα για την αποφυγή οποιασδήποτε ενδεχόμενης διαρροής. Το πυρηνελαιουργείο το δικό μας έχει αποκλειστικά και μόνο αέριους ρύπους. Η ειδοποιός διαφορά των τελευταίων χρόνων είναι ότι επεξεργαζόμαστε τριφασική ελαιοπυρήνα μόλις σε μερικές ώρες αφού την παραλάβουμε και το 80% της τριφασικής ελαιοπυρήνας μέσα στο πρώτο 24ωρο. Το κράτος μας δίνει και άλλα περιθώρια, εμείς το κάνουμε πιο σύντομο. Αποτέλεσμα είναι η υψηλή ποιότητα παραγόμενου ελαίου και ελαχιστοποίηση των δυσάρεστων οσμών. (…) Αν ξεκινήσει η δυσάρεστη οσμή το πυρηνελαιουργείο χάνει. Δεν υπάρχει περίπτωση να μυρίζει και το πυρηνελαιουργείο να κερδίζει, σημαίνει ότι το προϊόν που έχει μέσα σαν πρώτη ύλη έχει σε έναν βαθμό αλλοιωθεί. Και αυτό πρέπει να το καταλάβει το κράτος κάποια στιγμή έτσι ώστε να μας βοηθήσει να κάνουμε την παραγωγή πιο σύντομη και όχι το αντίθετο. Να μην παίρνει δηλαδή μέτρα που μας δυσχαιρένουν και άλλο γιατί θα πηγαίνουμε Μάρτιο αναπόφευκτα και τότε, επειδή δεν υπάρχει φρέσκια πυρήνα, θα υπάρξουν οσμές”.
Στη συνέχεια ο κ. Δρακόπουλος παρουσίασε προϊόντα που παράγει η Μεσσηνιακή ΑΒΕΕ, πυρηνέλαιο, πυρηνόξυλο, πυρηνοκάρβουνο, εδαφοβελτιωτικά, μπρικέτα, πέλετ κ.ά Σημείωσε μάλιστα πως η παραγωγή των προϊόντων αυτών αποτελεί τον ορισμό της κυκλικής οικονομίας, με την οποία μειώνεται η παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, ενώ τόνισε ότι όλα αυτά τα προϊόντα προέρχονται από την ελιά, ένα δέντρο που ανέφερε ότι πρέπει να υμνείται.
Στ.Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου