ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΚΦΩΝΗΤΡΙΑΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΑΙΜΙΛΙΑ ΜΟΝΑΧΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΕΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ 1986 ΣΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΜΠΟΖΙΚΑ
Μνήμες από την αποφράδα ημέρα που η Καλαμάτα σωριάστηκε επανέφερε 35 χρόνια μετά η πρώτη εκφωνήτρια ραδιόφωνο της Μεσσηνίας και της Πελοποννήσου ήπια κατάγεται από την περιοχή και μας συγκίνησε πραγματικά.
Η Αιμιλία Μονάχου η οποία κατάγεται από την Καλαμάτα όπου διαμένει και ήταν εκφωνήτρια του ραδιοσταθμού της Αμαλιάδος μας διηγήθηκε τα γεγονότα της εποχής όπως τα έζησε η ίδια.
«Βρισκόμουν στην Αθήνα» μας είπε «και στο άκουσμα του σεισμού της Καλαμάτας ήρθαμε να δουμε την οικογένειά μας μαζί με τον πατέρα μας, φτάνοντας κοντά στην περιοχή των Γιαννιτσάνικων δεν έβλεπες σπίτι, ενώ προσεγγίζοντας την Καλαμάτα το κορμιά του από τη σκόνη και τα κτίρια που κατεδαφίστηκαν σαν πήλινοι πύργοι έμοιαζαν να συνθέτουν μια απαράμιλλη τραγωδία..» Η εκφωνήτρια μας μίλησε για τα αντίσκηνα αλλά και την προσπάθεια που κατέβαλαν τότε η πολιτεία και οι φορείς μέσα από απάνθρωπες συνθήκες χωρίς τηλέφωνα, νερό, τουαλέτες αρχικά κι άλλες ανέσεις να μπορώ να βγω μετά από μήνες νικητές από αυτή την τραγωδία. Εικόνα του σεισμού ήταν αποτυπωμένη στα ζαρωμενα πρόσωπα των μεγαλύτερων αφήνοντας όμως ανεξίτηλα σημάδια στους νεότερους και ιδίως σε αυτούς που έχασαν τη ζωή τους.
ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ Ο ΤΟΤΕ ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΔΗΜΟΥΣ….
Η Αιμιλία Μονάχου πρόσθεσε ότι το ραδιόφωνο τότε της Αμαλιάδας ήταν το μόνο μέσο επικοινωνίας και ανακοινώσεις σαν αυτές του τότε νομάρχη κύριο Πετροπουλάκη και συγκέντρωση μηχανημάτων Κρέιτερ στην κεντρική πλατεία της Καλαμάτας παίζοντας μαζί σε ένα τραγούδι του Πάριου ότι θα περάσει αυτή η μπόρα. Παράλληλα έκανε εκτενή αναφορά στην σύνδεση που είχε με την ελληνική ραδιοφωνία Αμερικής ενημερώνοντας τους απόδημους συμπατριώτες μας Μεσσήνιους στην Αμερική και οι όποιοι αμέσως έτρεξαν. Μάλιστα οι απόδημοι εκτός από τις 800 λιάδες δολάρια που συγκεντρώθηκαν αρχικά ήταν αυτοί που βοήθησαν στην άμεση ανέχεσαι το νοσοκομείο της Καλαμάτας αλλά και στις υποδομές που ξανά στήθηκαν στην Μεσσηνία εκεί πρωτεύουσα. Συνομίλησε τότε με τον αρχιεπίσκοπο βορείου και νοτίου Αμερικής για την τραγωδία, όμως μας αποκάλυψε και ένα περιστατικό με τον τότε μητροπολίτη της Μεσσηνίας κύριο Χρυσόστομο ο όποιος με δάκρυα στα μάτια ζητούσε την αρωγή των αποδήμων για την αποκατάσταση των αυγών ιδρυμάτων της ιεράς μητρόπολης Μεσσηνίας.
ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ ΤΡΕΝΟ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΕΤΡΙΝΕΣ ΓΕΦΥΡΕΣ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
Περιληπτικά να αναφέρουμε ότι εκείνο το βράδυ της αποφράδες μέρες, ο υπογράφων ήταν στο πανηγύρι της Κυπαρισσίας και θυμόμαστε ένα περιστατικό για το τρένο των 8.30 που εκτελούσε το δρομολόγιο Καλαμάτα -Αθήνα – Πειραιά χαραγμένο στη μνήμη μας. Ο σιδηροδρομικός σταθμός Κυπαρισσίας επικοινωνούσε μόνο τηλεγραφικά με αυτόν της Καλαμάτας αφού δεν υπήρχαν τηλέφωνα. Η σύσταση που έγινε τότε ήταν η αμαξοστοιχία να αναπτύσσει μικρή ταχύτητα στις μοναδικές γέφυρες -τις πέτρινες και ιστορικές – μεταξύ Κοπανακίου και άνω Μεσσηνίας και οποίες παρότι έχουν περάσει δεκαετίες ιστορίας παραμένουν ασάλευτες στην θέση τους καθώς φτιάχτηκαν από Λαγκαδιανός μαστόρους, ένας εκ των οποίων μάλιστα ήταν και ο αείμνηστος παππούς μου Γεώργιος. Να υπογραμμίσουμε ότι οι οικογένειες από την Αμαλιάδα και Πύργο φιλοξένησαν αντίστοιχες οικογένειες από την Καλαμάτα απαλύνοντας κάπως το πόνο τους…
Στο τέλος η ΑΙΜΙΛΙΑ Μονάχου ευχήθηκε να μην ζήσει η περιοχή με τέτοια επώδυνη τραγωδία, ενώ ολοκληρώσαμε την συνέντευξη με ένα επετειακό τραγούδι για το σεισμό στις 1986 που μου είχε δώσει η Μαρίζα Κωχ και το οποίο συγκίνησε 35 χρόνια μετά τους καλαματιανούς και Μεσσήνιος και ΜΕΤΑΔΌΘΗΚΕ για πρώτη φορά στον παλμό 90,5 στην εκπομπή Πρωινό Δρομολόγιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου